بررسي رابطه بين ابعاد شخصيت، سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت و احساس گناه در بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين مولفه‌هاي ابعاد شخصيت، سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت و احساس گناه (مرضي و غير مرضي) و مقايسه آن در دو گروه زنان و مردان مبتلا به آرتريت روماتوئيد انجام شد. اين پژوهش ازنوع زمينه يابي و همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه افراد مبتلا به بيماري آرتريت روماتوئيد مراجعه كننده به مراكز درماني شهر كرج بود. به منظور انجام اين پژوهش 90 نفر از بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد مراجعه كننده به كلينيك روماتولوژي شهر كرج با روش نمونه گيري تمام شمار انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌هاي ابعاد شخصيتي (NEO-FFI) كاستا و مك‌كري، سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت (HPLP-2) والكر، سچرت و پندر و احساس‌گناه ضرابي‌ها و خسروي، را تكميل نمودند. سپس داده‌هاي پژوهش با آزمون‌هاي رگرسيون چند متغيري، همبستگي پيرسون، تحليل واريانس چند متغيري و T مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه بين ابعاد شخصيت و سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت با احساس گناه (مرضي و غيرمرضي) رابطه معناداري وجود دارد. بدين معنا كه در بين ابعاد شخصيت بعد روان رنجوري قادر به پيش بيني احساس گناه مرضي در بيماران مبتلا به RA مي باشد (05/0p ). براساس يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه براساس ابعاد شخصيت مي‌توان احساس گناه را پيش‌بيني نمود و بين زنان و مردان مبتلا به RA از لحاظ ابعاد شخصيت و سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت تفاوت وجود دارد.