اثر صخرۀ شيشه‌اي بر عملكرد مديران و كاركنان زن وزارت ورزش و جوانان، با نقش ميانجي سكوت سازماني

پژوهش حاضر با هدف بررسي و ارزيابي اثرات صخرۀ شيشه‌اي بر عملكرد كاركنان با نقش ميانجي سكوت سازماني در ميان كاركنان و مديران زن شاغل در وزارت ورزش و جوانان كشور با ارائۀ يك مدل انجام گرفته است. روش تحقيق، توصيفي و همبستگي و مبتني بر مدل معادلات ساختاري است. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي كاركنان و مديران زن شاغل در وزارت ورزش و جوانان كشور تشكيل دادند كه 281 نفر با روش نمونه‌گيري تمام شمار به‌عنوان نمونه، مورد بررسي قرار گرفتند. براي جمع‌آوري اطلاعات اوليه از پرسش‌نامه‌‌هاي استاندارد صخرۀ شيشه‌اي ضرغامي فرد و بهبودي (1393)، پرسش‌نامه‌ سكوت سازماني واكولا و بوراداس (2002) و پرسش‌نامه‌ عملكرد سازماني هرسي و گلداسميت (2003) استفاده شد. روايي پرسش‌نامه‌‌ها با استفاده از نظرات اساتيد مديريت ورزشي و پايايي آنها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ تأييد گرديد. نتايج آزمون تحليل معادلات ساختاري نشان داد صخرۀ شيشه‌اي با ميزان 74 درصد بر كاهش عملكرد كاركنان زن در سازمان اثرگذار است؛ همچنين سكوت سازماني نيز 29 درصد بر كاهش عملكرد كاركنان زن تأثيرگذار است. ميزان اثر صخرۀ شيشه‌اي بر سكوت سازماني نيز بسيار بالا بود كه اثر 80 درصدي را داشت. با توجه به نتايج پژوهش مشخص گرديد كه صخرۀ شيشه‌اي منجر به سكوت سازماني خواهد شد كه اين امر، عملكرد كاركنان زن را در سازمان‌هاي ورزشي كاهش خواهد داد؛ بنابراين، شايسته است كه مسئولان وزارت ورزش و جوانان به نظام شايسته‌سالاري تأكيد كرده و از زناني كه قابليت‌هاي لازم را در پست‌هاي مديريتي از خود نشان داده‌اند، حمايت جدي به عمل آورده و آنها را مانند مردان به پست‌هاي كليدي منصوب كند