تحليل رابطه بين سرمايه اجتماعي و سلامت رواني (دانشجويان دانشگاه پيام نور تربت حيدريه)

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي بر سلامت رواني انجام شده است. در اين تحقيق بر نظريه پاتنام (سرمايه اجتماعي) و نظريه آدلر (سلامت رواني) تأكيد شده است. روش‌شناسي بر اساس هدف كاربردي و پيمايشي بوده و از پرسشنامه استاندارد شده گلدبرگ (سلامت رواني) و محقق ساخته (سرمايه اجتماعي) استفاده شده است. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران برابر با 384 نفر بدست آمده است كه بر اساس خطاي 05/0 سعي شده حجم نمونه بالغ بر 400 نفر در نظر گرفته شود. روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي و ميزان آلفاي كرونباخ پرسشنامه برابر (811/0) و ضريب پايايي متغير مستقل (730/0) و متغير وابسته برابر با (756/0) بدست آمده است. نتايج نشان داد كه ميانگين سرمايه اجتماعي دانشجويان برابر 89/2 كمي بالاتر از حد متوسط برابر با (59 درصد) و سلامت رواني برابر با 34/3 بالاتر از حد متوسط در حدود (74 درصد) بوده است. در بين ميانگين مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي به ترتيب شاخص‌هاي (ارتباط، اعتماد، حمايت، مشاركت) و براي ميانگين مؤلفه‌هاي متغير وابسته شاخص‌هاي (بهداشت رواني و سلامت جسماني) بيشترين اهميت را داشته است. نتايج ضريب همبستگي بين سرمايه اجتماعي و مؤلفه‌هاي آن با سلامت رواني در سطح معناداري 01/0 مثبت و از نظر شدت نسبتاً ضعيف بوده است. نتايج نشان داده كه جنسيت و وضعيت تأهل با متغير سلامت رواني ارتباط معنادار و ميانگين زنان و افراد متأهل بيشتر از مردان و ديگر گروه‌هاي وضعيت تأهل بوده است. متغيرهاي مستقل و وابسته با رشته تحصيلي دانشجويان و ميزان درآمد شخصي‌شان رابطه معنادار نداشته است. نتايج رگرسيون حاكي از آن است كه مؤلفه‌هاي ارتباط، مشاركت، اعتماد، حمايت با بيشترين بتا در تبيين متغير وابسته اثر داشته و در حدود (406/0) سرمايه اجتماعي بر سلامت رواني اثر متوسطي داشته و نتايج تحليل مسير بيانگر اثر غير مستقيم مؤلفه‌هاي حمايت، اعتماد، ارتباط و مشاركت بر سلامت رواني به ترتيب بدست آمده است.