تحليل رابطۀ سبك زندگي با كاهش باروري (مورد مطالعه: زنان 15 تا 49 ساله شهر اهواز)

اين پژوهش با هدف بررسي رابطۀ سبك زندگي و كاهش باروري خانواده‌هاي شهر اهواز انجام‌شده است. حجم نمونه طبق فرمول كوكران 384 نفر است كه به شيوۀ نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي‌شده و متناسب با حجم جامعه آماري انتخاب‌شده است. نوع روش مورد استفاده در اين پژوهش پيمايشي است. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه استفاده‌شده است. روايي آن توسط اساتيد مجرب در حوزه مربوطه بوده و پاياني آن نيز بر مبناي آزمون آلفاي كرونباخ بود كه ميزان آن بالاي 70/0 به‌دست‌آمده است و نشان از پايايي مناسب پرسشنامه دارد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل واريانس يك‌طرفه، آزمون تي و تحليل رگرسيون چندمتغيره استفاده‌شده است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه بين متغيرهاي سبك زندگي مدرن (شدت رابطه 7/0) و سبك زندگي سنتي (شدت رابطه 8/0) با باروري زنان رابطه معناداري وجود دارد؛ همچنين بين متغير چگونگي گذران اوقات فراغت، سبك‌هاي مختلف زندگي (مدرن، سنتي، نه سنتي و نه مدرن) و وضعيت اشتغال پاسخگويان با باروري زنان تفاوت معناداري وجود دارد. اطلاعات حاصل از رگرسيون نشان مي‌دهد كه اين متغيرها 102/0 درصد از واريانس مربوط به باروري زنان را تبيين كرده‌اند و همچنين بيشترين ميزان اثر متغيرها بر باروري، مربوط به متغير سبك زندگي مدرن (108/1) است كه اثر مستقيم بر متغير مستقل دارد و كمترين ميزان اثر مربوط به بعد ورزشي اوقات فراغت (079/0-) است كه تأثير مستقيمي بر باروري دارد؛ بنابراين با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان گفت كه سبك زندگي بر ميزان باروري زنان تأثيرگذار بوده است.