عنوان مقاله :
اثر اينرسي سازماني بر سايش اجتماعي و تنبلي اجتماعي دبيران تربيت بدني استان تهران
پديد آورندگان :
حسين آبادي ، بهاره دانشگاه رازي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي , ظهرابي ، احمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمانشاه - گروه مديريت ورزشي , محمدي ، محمدرضا دانشگاه رازي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي
كليدواژه :
اينرسي سازماني , سايش اجتماعي , تنبلي اجتماعي , تربيت بدني , تهران
چكيده فارسي :
هدف از انجام اين تحقيق، بررسي اثر اينرسي سازماني بر سايش اجتماعي و تنبلي اجتماعي دبيران تربيت بدني استان تهران مي باشد. روش تحقيق توصيفي پيمايشي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل تمامي دبيران تربيت بدني استان تهران در سال 1399 بودند كه از طريق نمونه گيري تصادفي، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از سه پرسش نامه استاندارد سايش اجتماعي دافي و همكاران (2002)، اينرسي سازماني هاگ (2014)، تنبلي اجتماعي حسيني (۲۰۰۸) استفاده شد. براي اطمينان از روايي پرسشنامه، علاوه بر به كارگيري پرسشنامههاي استاندارد، از نظرات اساتيد و خبرگان حوزه مديريت براي بررسي روايي صوري و محتوايي استفاده گرديد و مورد تأييد قرار گرفت. همچنين به منظور تعيين پايايي پرسشنامه نيز از آلفاي كرونباخ استفاده شد براي تجزيه و تحليل داده ها، از مدل معادلات ساختاري و تحليل مسير بهوسيله نرمافزار ليزرل استفاده گرديد. يافتههاي پژوهش نشان داد از ديدگاه دبيران تربيت بدني اينرسي سازماني مي تواند موجب سايش اجتماعي شود و تنبلي اجتماعي را در پي داشته باشد. بنابراين در راستاي بهره وري دبيران تربيت بدني در مدارس، بايد موانعي كه سبب اينرسي سازماني ميشود را از بين برد تا به اين گونه از تنبلي و سايش اجتماعي جلوگيري كنيم. چكيده بلند:مقدمهبراي اين كه سازمان ها بتوانند بـه حيـات خـود ادامـه دهند، بايد بـا محـيط بيـرون خـود ارتباط داشته باشند. عدم انعطاف پذيري، اجازه تطبيق با تغييرات محيطي را به سازمان نمي دهد. در نتيجه موجب ركود فردي و در پي آن به وجود آمدن حالت اينرسي در كل سازمان مي شود. اينرسي سازمان مي تواند سايش اجتماعي را در پي داشته باشد. سايش اجتماعي گروهي را ايجاد مي كند كه راه رسيدن به موفقيت ها را سد مي كنند. اين امر نه تنها باعث عدم كارايي شده، بلكه تنبلي دبيران تربيت بدني را نيز به دنبال دارد. بنابراين با توجه به اهميت موضوع اين پژوهش با هدف اثر اينرسي سازماني بر سايش اجتماعي و تنبلي اجتماعي دبيران تربيت بدني استان تهران انجام شد.روش تحقيقروش تحقيق توصيفي پيمايشي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل تمامي دبيران تربيت بدني استان تهران در سال 1399 بودند كه از طريق نمونه گيري تصادفي، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از سه پرسش نامه استاندارد سايش اجتماعي دافي و همكاران (2002)، اينرسي سازماني هاگ (2014)، تنبلي اجتماعي حسيني (۲۰۰۸) استفاده شد. براي اطمينان از روايي پرسشنامه، علاوه بر به كارگيري پرسشنامههاي استاندارد، از نظرات اساتيد و خبرگان حوزه مديريت براي بررسي روايي صوري و محتوايي استفاده گرديد و مورد تأييد قرار گرفت. همچنين به منظور تعيين پايايي پرسشنامه نيز از آلفاي كرونباخ استفاده شد براي تجزيه و تحليل داده ها، از مدل معادلات ساختاري و تحليل مسير بهوسيله نرمافزار ليزرل استفاده گرديد.يافتههاي تحقيقبر اساس نتايج بدست آمده ضريب استاندارد بين دو متغير اينرسي سازماني و سايش اجتماعي برابر با 80/0 و بين دو متغير اينريس اجتماعي و تنبلي اجتماعي برابر 66/0 است، با توجه به مقدار نمره معناداري تمامي مسيرها در بازه مابين منفي و مثبت 96/1 قرار نگرفته اند، لذا مي توان بيان كرد كه تمامي مسيرها مدل تحقيق مثبت و معني دار هستند.بحث و نتيجه گيرييافتههاي پژوهش نشان داد از ديدگاه دبيران تربيت بدني اينرسي سازماني مي تواند موجب سايش اجتماعي شود و تنبلي اجتماعي را در پي داشته باشد. بنابراين در راستاي بهره وري دبيران تربيت بدني در مدارس، بايد موانعي كه سبب اينرسي سازماني ميشود را از بين برد تا به اين گونه از تنبلي و سايش اجتماعي جلوگيري كنيم.
عنوان نشريه :
جامعه شناسي ورزش
عنوان نشريه :
جامعه شناسي ورزش