بررسي علل جامعه‌ شناختي بدحجابي در ميان زنان (مطالعه موردي: زنان بدحجاب ۱۵ تا ۳۹ ساله شهرستان شهركرد در سال ۱۳۹۵)

پژوهش حاضر، درصدد كشف علل و دلايل موثر بر بدحجابي خانم‌ها مي‌باشدو با روشي تلفيقي (كمي‌ـ‌كيفي) و از طريق پيمايش انجام شده. چارچوب نظري ما برگرفته‌از نظرات پيربورديو، تافلر، هابرماس، رفيع‌پور و يزدخواستي مي‌باشد. پرسشنامه‌ي اين تحقيق شامل سوالات بسته (با طيف ليكرت) و سوالات نيمه‌باز (تشريحي) مي‌باشد. تعريف مااز حجاب و پوشش اسلامي همان اجماع نظر فقها و مراجع تقليد است كه مي‌گويند: «پوشانده بودن تمام بدن به جز صورت، دست‌ها و پاها تا مچ و همچنين نپوشيدن لباس‌هاي تنگ، بدن‌نما و جلب توجه كننده.» پرسشنامه‌ي اين تحقيق علاوه بر دارا بودن اعتبار صوري؛ حدنصاب آزمون آلفاي كرونباخ را نيزكسب كرده. جامعه آماري اين تحقيق شامل خانم‌هاي بدحجاب ۱۵تا۳۹ساله شهركردي است كه حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه جمعيت‌هاي نامشخص، ۱۰۰نفر شد. مهمترين نتايج اين تحقيق: ۴۰درصد پاسخگويان؛ كاملا از بدحجابي به‌عنوان وسيله‌اي براي نافرماني مدني استفاده مي‌كنند. حدودا «يك سوم» خانم‌هاي بدحجاب؛ با وجودِ اينكه خود، حدودِ پوشش اسلامي را رعايت نكرده‌اند؛ ولي معتقدند كه پوشش اسلامي را رعايت مي‌كنند. ‌۶۰‌درصد خانم‌هاي بدحجاب؛ نمي‌دانند كه اصلا نظر اسلام در مورد حدود پوشش و حجابي كه يك زن بايد رعايت كند؛ چيست. حدود ۹۶درصد دلايل كنشگران براي حجاب خود نيز؛ مربوط به «راحت طلب» شدن افراد جامعه است.