بررسي روابط متقابل عناصر زباني، ادبي و ايدئولوژي نويسنده در آثار سعيد عاكف

انقلاب اسلامي و هشت سال دفاع مقدّس از عمده‌ترين عواملي بودند كه سبب شدند در چهار دهۀ اخير بسياري از آثار ايدئولوژيك و اعتقادي ظهور يابند. آثاري كه به‌صراحت اعتقادات مردم را بازتاب مي‌دهند. در اين‌گونه آثار، توجه نويسنده به اصول و انديشه‌هاي ديني، سبب مي‌شود براي القاي افكار و اعتقادات خود از قابليت‌هاي عناصر زباني و ادبي بهره ببرد. مطالعه‌ و بررسي آثار يادشده، روابط متقابل عناصر زباني و شگرد‌هاي ادبي را با مباني ايدئولوژيك نشان مي‌دهد. باتوجه‌به جايگاه سعيد عاكف در حوزۀ ادبيات دفاع مقدّس و موفقيت آثار او، اين پژوهش تلاش دارد به تحليل سبكي آثار نويسنده با تكيه بر مباني اعتقادي او بپردازد. بررسي نشانه‌هاي زباني و نقش آن در القاي معاني و قدرت شگرد‌هاي بلاغي در بازتاب مفاهيم ايدئولوژيك و روابط متقابل صورت و معنا در آثار سعيد عاكف از اهداف اصلي پژوهش است. براساس نتايج اين پژوهش كه به شيوۀ توصيفي تحليلي انجام شده است، سادگي و صميميت بيان سعيد عاكف، غلبۀ عناصر زباني، بسامد واژه‌هاي قرآني، گزينش عنوان‌هاي هدفمند و نشاندار، تلميح به داستان‌هاي قرآني و حوادث عاشورا، بهره‌گيري از كناياتي با بن‌مايه‌هاي بينش مذهبي، پيوند تنگاتنگ متن را با انديشه‌هاي ارزشي و اهداف عقيدتي نويسنده نشان مي‌دهد.