عنوان مقاله :
شواهد ساختاري و دما– زمان سنجي درجه حرارت پايين از الگوي تكوين پيوستگاه رشته كوه هاي بزقوش چهلنور(شمالباختر ايران)
پديد آورندگان :
غلامي ، ابراهيم دانشگاه بيرجند - دانشكده علوم - گروه زمينشناسي , احمدي ، اصغر دانشگاه بيرجند - دانشكده علوم - گروه زمينشناسي , خطيب ، محمدمهدي دانشگاه بيرجند - دانشكده علوم - گروه زمينشناسي , معدني پور ، سعيد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پايه - گروه زمينشناسي
كليدواژه :
رشتهكوه بزقوش , رشتهكوه چهلنور , فرآيش , فرازش , دما-زمانسنجي درجه حرارت پايين
چكيده فارسي :
رشتهكوه بزقوش با روند تقريبي خاوري باختري و رشتهكوه چهلنور با روند تقريبي شمالي جنوبي در شمال باختر فلات ايران، با روندي متفاوت و بهتقريب عمود نسبت به يكديگر واقع شدهاند. هيچ مطالعه دما زمانسنجي به منظور تعيين زمان شكلگيري اوليه، همچنين نرخ فرآيش و فرازش اين دو كوهستان صورت نگرفته است. نتايج آناليزهاي دما زمانسنجي درجه حرارت پايين اورانيومتوريوم/هيليوم در آپاتيت (AHe) بهدست آمده در اين مطالعه و تلفيق آن با دادههاي ساختاري، نشان ميدهند سن سردشدگي رشتهكوه بزقوش (25 – 19~ ميليون سال) نسبت به سن سردشدگي رشتهكوه چهلنور – قافلانكوه (15 ~ ميليون سال) قديميتر است. بهنظر ميرسد اليگوسن آغازي شروع دگرشكلي رشتهكوه بزقوش بوده درحاليكه آغاز تغييرشكل رشتهكوه چهلنور و قافلانكوه كه از لحاظ ساختاري يك سيستم هستند، مربوط به ميوسن مياني است. بنابراين به احتمال شروع تغييرشكل اين دو روند ساختاري در نتيجه بخششدگي يك تغييرشكل منفرد نبوده است و در زمانهاي متفاوت و در نتيجه بازسازي مجدد راستاهاي كوتاهشدگي ناحيهاي ايجاد شدهاند. همچنين نتايج اين بررسي نشان ميدهند پيوستگاه رشتهكوههاي چهلنور و بزقوش خاوري در واقع بخشي از رشتهكوه بزقوش است.