بررسي اثرات معدن منگنز صوفيوند شهرستان هرسين بر خاك و خصوصيات فيزيولوژيك گونه Astragalus parrowianus

اين تحقيق با هدف بررسي تاثير معدن منگنز صوفيوند شهرستان هرسين استان كرمانشاه بر خصوصيات خاك، رشد و ويژگي‌هاي فيزيولوژيك گياه گون زرد (Astragalus parrowianus) در سال 1398 انجام شد. نمونه برداري‌ها در ارديبهشت‌ماه از خاك و گياه بر اساس طرح سيستماتيك تصادفي در پنج دايره هم مركز در فواصل مختلف 100، 500، 1000، 1500و 2000 متري در اطراف معدن منگنز صوفيوند انجام شد. همچنين 6 نمونه از گياه گون و خاك منطقه شاهد (خارج از مراتع اطراف معدن و در شرايط مشابه ادافيكي و توپوگرافي) نيز تهيه شد. نتايج نشان داد كه رشد و خصوصيات فيزيولوژيك گون به طور معني‌داري تحت تاثير فاصله از معدن منگنز قرار گرفته ‌است. به طوري‌كه بيشترين نسبت وزن ريشه به اندام هوايي (0.85)، فاكتور انتقال (1.9)، فاكتور غلظت ريشه (4) و نسبت پرولين (μmol/g 0.8) در گون در فاصله 100 متري از معدن مشاهده شد كه در سطح احتمال 0.05 با شاهد اختلاف معني داري داشت. همچنين كمترين طول ساقه ( cm12) ، كل محتواي نيتروژن (% 3)، اسانس (% 0.2)، فعاليت آنزيم كاتالاز (Units/mg 0.45) و آنزيم پراكسيداز (Units/mg 0.2) در فاصله 100 متري از معدن منگنز مشاهده شد كه همگي با شاهد تفاوت معني داري در سطح احتمال 0.05 داشتند. مقايسه ميانگين مقدار كمي پارامترهاي مذكور در فواصل 100، 500، 1000، 1500و 2000 متري با تيمار شاهد نيز اختلاف معني داري را در سطح احتمال 0.05 نشان داد. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه هر چه به معدن نزديك شويم اثرات منگنز بر گياه گون بيشتر و مخرب‌تر شده است.