كاربرد اطلاعات سنجش از دور براي برآورد توليد و درصد پوشش گياهان (منطقه مورد مطالعه: مراتع اطراف تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختياري)

اين تحقيق به‌منظور بررسي تفاوت چند شاخص سنجش از دوري، چهار اندازه مختلف پلات و دو روش نمونه برداري متفاوت براي برآورد درصد پوشش و توليد گياهان در سه جامعه گياهي در سال 1392 انجام شد. نمونه برداري زميني در سه جامعه با پوشش گياهي غالب متفاوت به دو شكل شش و سه پلاتي انجام شد. چهار ابعاد مختلف پلات به صورت تودرتو براي برآورد توليد و درصد پوشش استفاده شد. نمونه برداري ها در هر جامعه در داخل 30 پيكسل در امتداد سه ترانسكت با ارتفاع متفاوت انجام گرديد (روش نمونه برداري و آزمايش آنها براساس نظر محقق انجام شد). تراكم گياهان غالب با شمارش پايه ها در هر پلات، درصد پوشش گياهان به‌صورت تخمين و توليد نيز در قالب نمونه گيري مضاعف در رابطه با درصد پوشش اندازه گيري شد. نتايج نشان داد با افزايش سطح پلات، ميزان همبستگي شاخص هاي گياهي تصوير لندست و معني داري آنها در رابطه با توليد و درصد پوشش گياهان افزايش خواهد يافت. اما اين افزايش در جامعه 2 در بيشتر شاخص ها با گياهان غالب بوته اي چشمگيرتر است. به‌طوري‌كه در اين جامعه بيشتر شاخص هاي مورد بررسي در پلات 3*3 داراي همبستگي و مدل قابل اعتباري هستند و در سه اندازه پلات 1*1، 2*1 و 2*2، مدل هاي حاصل داراي اعتبار كافي نبوده و داراي RMSE بالايي مي باشند. در جامعه يك با گياهان غالب پهن برگ، تنها مدل حاصل در پلات 1*1 و در جامعه دو با گياهان غالب بوته اي مدل حاصل در پلات هاي 1*1 و 2*1 از نظر آماري قابل اعتبار نيستند، هرچند گاهي داراي همبستگي معني داري مي باشند. نتايج حاصل از دو الگوي مختلف در دو جامعه 1 و 3 از نظر آماري متفاوت بود و در جامعه 2 اختلاف معني داري بين آنها وجود نداشت. با توجه به نتايج بررسي شاخص ها از نظر همبستگي و اعتبار مدل حاصل از آنها مي توان دو شاخص NDVI و CTVI را در جامعه 1، شاخص هاي NDVI و TSAVI1 را در جامعه 2 و NDVI، NRVI و TSAVI1 را در جامعه 3 براي برآورد توليد و درصد پوشش گياهان با استفاده از تصاوير ماهواره اي توصيه كرد.