بررسي توانايي رشد خارشتر (Alhagi maurorum Medik.) در اراضي شور استان يزد

در اين پژوهش برخي ويژگي هاي خاك و همچنين رشد خارشتر (Alhagi maurorum Medik.)  در اراضي شور استان يزد در سال هاي 99-1398 پايش گرديد. بر اين اساس، توانايي رشد اين گونه در اراضي شور بررسي شد. براي اين كار هفت مرتع استان يزد شامل بافق، جواديه، بهاباد، جلگه، اردكان، عقدا و ابركوه با پوشش غالب خارشتر انتخاب گرديد. شوري عصاره اشباع و اسيديته خاك، شوري و اسيديته آب، وزن ‌تر و وزن خشك خارشتر با استفاده از نمونه برداري و شوري ظاهري خاك با استفاده از دستگاه القاءگر الكترومغناطيس (EM38) پايش شد. نتايج نشان داد كه ضرايب تبيين (R2) برآورد شوري خاك با استفاده از دستگاه EM38 براي مناطق مختلف قابل قبول و بين 52/0 تا 86/0 متغير بود. شوري خاك در اراضي مورد بررسي از 17/2 گرم املاح در كيلوگرم خاك در عقدا تا 5/226 گرم املاح در كيلوگرم خاك در اردكان براي عمق 300 سانتي‌متري و از 40/0 گرم املاح در كيلوگرم خاك در بافق تا 3/118 گرم املاح در كيلوگرم خاك در اردكان براي عمق 6030 سانتي‌متري متغير بود. بيشينه توليد خارشتر، برابر با 25 تن در هكتار وزن ‌تر و 7 تن در هكتار وزن خشك بود. در بافق با شوري آب 12 دسي زيمنس بر متر و شوري خاك 11 گرم در كيلوگرم مشاهده شد. به طور ميانگين بيشترين توليد به ترتيب در بافق، بهاباد، ابركوه، عقدا و اردكان مشاهده شد كه تقريباً با تغييرات شوري و اسيديته خاك منطبق بود. بنابراين به نظر مي رسد كه خارشتر تحمل بسيار بالايي به شوري آب و خاك دارد، ولي به اسيديته خاك حساس مي‌باشد. استفاده از دستگاه EM38 براي ارزيابي شوري خاك در اراضي با پوشش خارشتر استان يزد دقت قابل ‌قبولي داشت و براي پايش شوري خاك ساير مراتع توصيه مي شود، ولي واسنجي در هر منطقه و براي هر عمق خاك به‌صورت جداگانه ضروريست.