تأثير توزيع المان‌هاي زبري بهينه يابي شده بر رفتار مدارهاي فاز پُرتريت در رينولدز بحراني

در مطالعه پيش‌رو با بهينه يابي طول و ارتفاع توزيع المان‌هاي زبري كه به‌عنوان ابزاري كارآمد در كنترل غيرفعال جريان بر روي بالواره با سطح مقطع (0417)NASA-LS، مي‌باشد، سعي در بررسي تأثير المان‌هاي زبري بر مدار‌هاي فاز پرتريت و بهبود بخشيدن به عملكرد آيروديناميكي بالواره مذكور در دستور كار بوده است. به‌منظور دست يافتن به اهداف اين تحقيق، عدد رينولدز و زاويه حمله به ترتيب در مقادير Re=1.4 *10^5 و زواياي پيش از واماندگي درجه تنظيم‌شده است. در اين تحقيق با رويكردي عددي تأثير توزيع المان‌هاي زبري بر رفتار جريان گذرنده روي بالواره مذكور، توسط مدارهاي فاز پرتريت در دستور كار بوده است. شايان‌ذكر است در راستاي پرواز ريزپرنده‌ها به دليل ابعاد كوچك و سرعت حركت پايين، ظهور پديدۀ شناخته‌شدۀ حباب جداشده آرام قريب‌الوقوع است و ازآنجايي‌كه پديدۀ مذكور عملكرد آيروديناميكي و الگوهاي مدار فاز پرتريت را بشدت تحت تأثير قرار مي‌دهد، شناخت، بررسي و كنترل آن مي‌تواند پارامتري كليدي محسوب شود. دراين‌بين، نتايج حاصله نشان از پديدار شدن حلقه‌هاي تودرتو از مدار فاز پرتريت متأثر از تغييرات آرايش جريان دارند. همچنين توزيع زبري در ابعاد و مكان مناسب مي‌تواند تا درصدهاي بالايي به‌عنوان عامل كمك‌كننده به افزايش عملكرد بالواره، شناخته شود و مبناي كار طراحان ريزپرنده‌ها قرار گيرد.