موانع و الزامات سازگاري كشاورزان مناطق كوهستاني با تغييرات آب و هوايي، نمونه موردي: بخش پاپي از توابع شهرستان خرم آباد

شناسايي موانع و الزامات سازگاري براي اجراي موفقيت آميز روش هاي سازگاري با تغييرات آب و هوايي در سطح محلي، به ويژه در جوامع روستايي كوهستاني با منابع محلي و فناوري محدود، بسيار مهم است. با توجه به اهميت اين موضوع، در پژوهش حاضر به بررسي موانع و الزامات سازگاري با تغييرات آب و هوايي در روستاهاي كوهستاني پرداخته شد. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن توصيفي تحليلي است. ابزار گردآوري داده ها و اطلاعات پرسش نامه، مصاحبه آزاد و مشاهده محقق از منطقه مورد مطالعه بوده است. جامعه آماري خانوارهاي روستايي بخش پاپي شهرستان خرم آباد مي باشد (2346N=). با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه گيري سهميه اي 330 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شد. براي تجزيه‌وتحليل داده ها از آمار توصيفي و آزمون رتبه اي هم انباشتگي نامحدود اكتشافي (روش جوهانسن)، استفاده شد. نتايج نشان داد كه كشاورزان روستاهاي كوهستاني منطقه مورد مطالعه با موانع سازگاري متعددي روبرو هستند كه موانع نهادي، هنجاري، فناوري و اطلاعات و شناختي جدي تر بوده اند. با توجه به اينكه شرايط سازگاري يك عامل مهم براي كاهش يا از بين بردن موانع سازگاري و بهبود ظرفيت سازگاري كشاورزان با تغييرات آب و هوايي است، توسعه اقتصادي محلي، زيرساخت هاي محلي، فناوري توليدي، اعطاي عتبارات خرد برجسته ترين الزامات سازگاري در اين زمينه بودند. همچنين، به دليل نقش موثر دولت، تعاوني ها و خود روستاييان در توسعه روستايي، يك چارچوب سازگاري منطقي براي انتخاب استراتژي هاي سازگاري بهينه با همكاري اين سه، به عنوان اقدامات و سياست هاي سازگاري مناسب منطقه اي جهت پيشنهادات تحقيق ارائه شد.