ارزيابي نقش تغيير اقليم و سيگنالهاي پيوند از دور بر دماي بيشينه مطالعه موردي: استان خوزستان

در اين پژوهش با توجه به اهميت وقوع پديده گرمايش جهاني، نگارندگان در پي يافتن رابطه اي بين شاخص هاي اقليمي و دماي بيشينه استان خوزستان مي باشند تا با اتكا بر آن، گامي جهت پيش بيني و پيش اگاهي وقوع دماهاي حدي در سطح منطقه برداشته شود. بدين منظور از دماي بيشينه ايستگاههاي منتخب استان خوزستان و مقادير عددي 8 شاخص حدي اقليمي متعلق به تيم متخصص تشخيص، پايش و شاخص هاي تغيير اقليم و 8 شاخص پيوند از دور در دوره آماري 2017-1987 استفاده شد. براي تحليل روند شاخص هاي حدي اقليمي از آزمون منكندال و براي محاسبه شيب خط روند از تخمين گر شيب سن استفاده شد. جهت آگاهي از وجود ارتباط بين شاخص هاي پيوند از دور و دماي بيشينه ايستگاه ها در تأخيرهاي 1 تا 12 ماهه از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد اكثر شاخص هاي حدي اقليمي در دوره مورد مطالعه داراي روند معني دار بوده اند. شاخص هاي TX10 و TN10 در اكثر ايستگاه ها روند منفي و شاخص هاي TX90، TN90، TXx، TXn، TNx و TNn داراي روند مثبت بوده اند. نتايج همچنين نشان داد همبستگي معني دار بين دماي بيشينه و شاخص PNA،TSA ، WHWP، WP و NAO، بيشتر از شاخص هاي اقليمي ديگر است. كليه شاخص هاي مذكور جز NAO همبستگي مثبت معني دار با دماي بيشينه استان خوزستان دارند. شاخص PNA با تأخير 10 ماهه بيشترين همبستگي مثبت با دماي بيشينه استان خوزستان دارد.