بررسي آلودگي هواي شهر اصفهان براساس آلاينده دي‌اكسيد نيتروژن اندازه‌گيري شده با سنجنده اُمي

يكي از مهم ترين مشكلات شهرهاي بزرگ آلودگي هوا است كه مي تواند براي سلامت انسان ها و محيط زيست زيان آور باشد. اصفهان نيز يكي از شهر هاي آلوده ايران است. موقعيت جغرافيايي آن، سرعت كم باد ، فعاليت هاي صنعتي، حمل و نقل، كشاورزي و ديگر فعاليت هاي انساني شرايط بحراني آلودگي هوا را براي اين شهر ايجاد كرده است. دي اكسيد نيتروژن، يكي از آلاينده هاي مهم آلودگي هوا است كه با استفاده از ايستگاه هاي زميني و اندازه گيري هاي ماهواره اي پايش مي شود. در اين مقاله از داده‌هاي روزانه دي اكسيد نيتروژن سنجنده اُمي، باد و دماي سطحي ايستگاه هواشناسي اصفهان بين بازه زماني اكتبر 2004 تا مي 2016 استفاده شده است. مقدار ميانگين دي اكسيد نيتروژن در بازه اندازه گيري شده 1015 6.43 مولكول بر سانتي‌متر مربع مي باشد. بيشترين مقدار دي اكسيد نيتروژن 1015-14.78 مولكول بر سانتي‌متر مربع در دسامبر و كمترين مقدار آن 1015-6.93 مولكول بر سانتي‌متر مربع در جولاي مشاهده شد. انحراف معيار فصل زمستان، 1015-5.97 مولكول بر سانتي‌متر مربع، بيشتر از فصل تابستان، 1015-1.66 مولكول بر سانتي‌متر مربع است. ضريب همبستگي دي اكسيد نيتروژن با باد و دما به ترتيب برابر0.41 و 0.54 آمد كه نشان دهنده اهميت بيشتر دما در تغييرات دي اكسيد نيتروژن مي باشد. پس از تشكيل سري زماني ميانگين ماهانه دي‌اكسيد نيتروژن با استفاده از آناليز طيفي كمترين مربعات دوره‌هاي تناوب معني‌دار شناخته شدند. اين دوره‌هاي تناوب معني‌دار از سري زماني حذف شده و با برازش خطي بر روي سري زماني باقيمانده، روند محاسبه شده است. روند دي‌اكسيد نيتروژن براي اصفهان برابر 1014-1.62 مولكول بر سانتي‌متر مربع در هر سال بدست آمد كه در سطح اطمينان 95 درصد معني‌دار است.