تحليلي بر نقش راهبردي توسعه ميان‌افزا در بازآفريني بافت‌هاي فرسوده شهري (نمونه موردي: منطقه 8 كلانشهر تبريز)

توسعه ميان افزا فرايند توسعه و باز استفاده قطعات يا بخش‌هاي خالي يا بلااستفاده در ميان نواحي موجود شهري كه قبلاً توسعه‌يافته است. توسعه ميان افزا كه شايد بتوان آن را ساده‌ترين تعبير از توسعه درون‌زا دانست، با تأكيد بر زمين‌هاي خالي و رها شده درون‌شهري، سعي دارد توسعه را بر روي اين اراضي بارگذاري نمايد. پژوهش حاضر با رويكردي تحليلي در توسعه ميان افزا با تأكيد بر منطقه 8 شهرداري تبريز و بهره‌گيري از روش‌هاي آماري فضايي به اين موضوع پرداخته است. نوع تحقيق توصيفي تحليلي مي‌باشد. روش‌شناسي اين تحقيق مبتني بر رويكردهاي كمي فضايي است. روش تحقيق به كار گرفته‌شده در اين تحقيق توصيفي - تحليلي با استفاده از روش‌هاي اسنادي كتابخانه‌اي است. در بخش تحليلي با در نظر گرفتن شاخص‌ها و ملاحظات توسعه ميان افزا در قالب 15 شاخص هدف، به‌صورت موردي به بررسي و امكان‌سنجي توسعه ميان افزا در منطقه8 شهرداري تبريز پرداخته‌شده است. به‌منظور بررسي و تحليل نقش راهبردي توسعه ميان افزا در بازآفريني بافته‌اي فرسوده شهري محور تاريخي فرهنگي كلانشهر تبريز از نرم‌افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) و تحليل توابع همپوشاني (Overlay) از نوع همپوشاني وزن‌دار (Weighted Overlay) و FAHP بهره‌گيري شده است. نبود مديريت و برنامه‌ريزي دقيق براي احياء و نوسازي اين منطقه با تأكيد بر استفاده از رويكرد توسعه ميان افزا مهم‌ترين آفت در ارتباط با موضوع بازآفريني اين بخش از شهر تبريز مي باشد. نتايج پژوهش حاضر در قالب 3 اولويت توسعه‌اي و همچنين محدوده‌هاي غيرمجاز توسعه، به‌صورت نقشه مورداشاره قرارگرفته است.