تخمين پتانسيل منابع سمت تقاضا با توجه به تغييرات آب‌وهوايي

در بستر شبكه‌هاي هوشمند الكتريكي، بهره‌گيري از منابع سمت تقاضا (منابع پاسخ‌گويي بار)، مديريت مناسب‌تر تقاضاي روزافزون انرژي و همچنين كاهش چشمگير هزينه‌هاي متحمل‌شدۀ سيستم را فراهم مي‌آورد. تعيين پتانسيل منابع سمت تقاضا به‌علت اثرگذاري بر برنامه‌ريزي‌هاي كوتاه‌مدت تا بلندمدت سيستم قدرت، حائز اهميت است. مقالۀ حاضر، به ارائۀ ساختاري دومرحله‌اي به‌منظور شناسايي پتانسيل نامي منابع پاسخ‌گويي تقاضا، بر مبناي تغييرات الگوي مصرف انرژي و تغييرات دمايي در افق زماني ساليانه مي‌پردازد. در مرحلۀ اول، با استفاده از روش تخمين نمونه، آستانۀ دمايي عملكرد وسايل سرمايشي و گرمايشي تعيين مي‌شود. در مرحلۀ دوم، بر اساس آستانۀ عملكردي وسايل سرمايشي و گرمايشي، داده‌هاي مصرف انرژي به دو بخش تفكيك مي‌شوند؛ سپس با اعمال ضرايب مختلف به منحني تقاضا متوسط روزانه و منحني تقاضا پرباري روزانه، ميزان بار انعطاف‌پذير (پتانسيل نامي منابع سمت تقاضا) تعيين مي‌شود. در پايان، با آناليز آماري پتانسيل‌ نامي منابع سمت تقاضا به‌دست‌آمده در سال‌هاي مختلف، پتانسيل ‌نامي منابع مجازي سمت تقاضا در فصول گرم و سرد مشخص مي‌گردد. ساختار پيشنهادي، با استفاده از داده‌هاي مصرف انرژي و داده‌هاي دمايي شهر BOSTON مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد؛ نتايج حاكي از ميزان تفاوت در پتانسيل ‌نامي با‌ توجه به تغييرات دوره‌اي دماست.