مطالعه تجربي اثر افزودن بخار گازوئيل به هواي ورودي موتور بر آلاينده‌ها، مصرف سوخت و پارامترهاي فشار درون سيلندر

مطالعات متعددي براي استفاده از سوخت‌هاي سبك در موتورهاي اشتعال تراكمي به جهت كاهش انتشار آلاينده‌ها و افزايش بازده انجام شده است؛ موتور‌هاي اشتعال تراكمي كنترل واكنشي از جمله اين مطالعات هستند. اما استفاده از بخار سوخت‌هاي سنگين براي ايجاد احتراق شبه همگن مورد توجه نبوده است. استفاده از بخار گازوئيل نياز به مخزن سوخت ثانويه در خودروها را بر طرف مي‌كند، اما گازوئيل حاوي هيدروكربن‌هاي سنگين است و از واكنش‌پذيري بالايي برخوردار است. لذا در اين مطالعه با تبخير گازوئيل و تزريق آن به هواي ورودي به مطالعه يك احتراق شبه همگن با كمك بخار گازوئيل پرداخته شده است. آزمايشات در سرعت rpm ۲۰۰۰ (سرعت حداكثر گشتاور) انجام شده است. بر اساس نتايج حاصله افزودن بخار گازوئيل علي رغم حضور هيدروكربن‌هاي سنگين در آن و به عنوان يك سوخت با واكنش‌پذيري بالا، مي‌تواند انتشار دوده و اكسيدهاي نيتروژن را به ترتيب حداكثر ۲۰ درصد و ۵۰ درصد كاهش دهد. افزايش بار موتور اثر مثبت بخار گازوئيل در كاهش دوده و اكسيدهاي نيتروژن را كاهش مي‌دهد، اما اين اثر مثبت تا ۸۰ درصد بار كامل ادامه دارد. افزودن بخار گازوئيل تاثيري بر كاهش و يا افزايش تغييرات سيكلي و شدت صداي موتور ندارد، اما انتشار منواكسيدكربن و هيدروكربن‌هاي نسوخته را افزايش مي‌دهد. براي تبخير گازوئيل به طور متوسط ۱۵ درصد توان ترمزي موتور مصرف مي‌شود. با گرمايش گازوئيل تا دماي گازهاي خروجي، مي‌توان به طور متوسط ۵ درصد از توان لازم براي تبخير گازوئيل را بازيابي كرد.