عنوان مقاله :
مردم سالاري ديني، بديل نظامهاي سياسي سكولار و بنيادگرا در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Religious democracy, an alternative to secular and fundamentalist political systems in Iran
پديد آورندگان :
جباري ثاني، عباسعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران , الهامي، اميرحسين پژوهشگاه دفاع مقدس تهران - پژوهشكده امنيت داخلي - گروه جغرافيا محيط زيست و پدافند غيرعامل
كليدواژه :
مردم سالاري ديني , سكولاريسم , بنيادگرايي , اسلام , دموكراسي
چكيده فارسي :
مردم سالاري ديني به عنوان يك مفهوم بديع در فضاي سياسي و فرهنگي جامعه ما مطرح شده و به مثابه يك فلسفه سياسي و الگوي حكومتي خاص و مستقل، در مقابل فلسفه هاي سياسي و الگوهاي حكومتي بديل، به ويژه سكولاريسم و بنيادگرايي خود را عرضه كرده است. مدعاي اصلي مردم سالاري ديني در ايران اين است كه بدون نگاه صرف مادي به اصول عرفي، انسان محورانه، فردگرايانه و سودانگارانه؛ مي توان حكومتي مردمي، اما مبتني بر ارزش هاي ديني و در چارچوب احكام الهي نيز برپا كرد. در واقع مساله اصلي تحقيق اين است كه تاكنون تلاشي جدي، براي مقايسه سه نوع نظام سياسي بديل (مردم سالاري ديني، سكولاريسم و بنيادگرايي) به منظور نشان دادن نقاط افتراق آنها از يكديگر يا احيانا برخي وجوه تشابه آنها صورت نگرفته است. در اين مقاله برآنيم تا با استفاده از روش توصيفي-تحليلي مبتني بر استدلال منطقي، به مقايسه تطبيقي بين مردم سالاري ديني با سكولاريسم و بنيادگرايي بپردازيم تا ضمن احصاء نقاط افتراق و اشتراك آن ها، مولفه ها و شاخص هاي مردم سالاري ديني را نيز تبيين نماييم.
چكيده لاتين :
Religious democracy has emerged as a novel concept in the political and cultural space of our society and has presented itself as a political philosophy and a special and independent model of government, as opposed to political philosophies and alternative models of government, especially secularism and fundamentalism. The main claim of religious democracy in Iran is that without a purely materialistic view of customary, humanistic, individualistic and commercial principles; A popular government can be established, but based on religious values and within the framework of divine commandments. In fact, the main point of the research is that so far no serious attempt has been made to compare the three types of alternative political systems (religious democracy, secularism and fundamentalism) in order to show their differences or possibly some similarities. In this article, using a descriptive-analytical method based on logical reasoning, we make a comparative comparison between religious democracy and secularism and fundamentalism in order to enumerate their differences and commonalities, components and indicators of democracy. Let us also explain religion.
عنوان نشريه :
جامعه شناسي سياسي انقلاب اسلامي