بررسي تجربي تأثير موقعيت هيدروفويل‌ها بر مقاومت هيدروديناميكي يك شناور تندرو هيدروفويلي

شناور هيدروفويلي داراي باله‌هاي مغروق است كه توسط ستون‌هايي به زير بدنه آن متصل مي‎گردد. با شروع حركت و توليد نيروي برا توسط هيدروفويل‌ها، بدنه شناور از سطح آب جدا شده در نتيجه مقاومت آن كاهش و سرعت آن افزايش مي‌يابد. موقعيت قرارگيري هيدروفويل‌ها در طول بدنه شناور تأثير قابل توجهي بر روي مقاومت، عملكرد هيدروديناميكي و تعادل آن دارد. در اين مقاله تأثير موقعيت طولي هيدروفويل سينه بر روي مقاومت هيدروديناميكي يك شناور تندرو هيدروفويلي در سه حالت و در شش سرعت مختلف از طريق تست مدل كشتي بررسي شده است. آزمايش‌ها در حوضچه كشش آزمايشگاه ملي شهداي خليج فارس انجام شده است. نتايج نشان داد كه منحني‌هاي ضريب مقاومت كل بين اعداد فرود 0.27 تا 1.64 در هر سه حالت رفتار فيزيكي مشابهي از خود نشان مي‌دهند. در اين بازه، بالابري ايجاد شده توسط هيدروفويل جلو و عقب مدل شناور سبب مي‌شود بدنه به‌طور يكنواخت از سطح آب جدا شود و مقاومت اصطكاكي كاهش پيدا كند، كه در مقايسه كلي اين حالات، موقعيت قرار‌گيري هيدروفويل سينه در فاصله 56 سانتي‌متر از مركز ثقل مدل شناور (Position1) به دليل فاصله مناسب دو هيدروفويل جلو و عقب نسبت به مركز ثقل و نيز نسبت به‌هم، از مقاومت كمتري برخوردار است.