استفاده از الگوكاوي در شناسايي خودكار پيچك هاي ميان مقياس در خليج فارس

پيچك‌هاي ميان‌مقياس با قطري كمتر از km150 و مقياس‌زماني حدود يك ماه درحقيقت چرخش‌هايي (اعوجاج‌هايي) هستند كه در ميدان پيوسته مكاني-زماني سيال به صورت يك الگوي تكاملي در زمان و مكان مشاهده مي‌شوند. در اين تحقيق با استفاده از روش الگوكاوي، الگوريتم خودكار شناسايي پيچك‌ها در خليج‌فارس با نام PGES (Persian Gulf Eddy Scan) تهيه و در نرم‌افزار MATLAB اجرا گرديد. به منظور تهيه داده‌هاي ورودي اين الگوريتم،‌ ابتدا مدل عددي ROMS با واداشتهاي اقليمي براي خليج‌فارس اجرا گرديد. داده‌هاي ورودي الگوريتم شامل داده‌هاي روزانه تراز سطح آب دريا، دما و شوري سطحي با تفكيك مكاني km5 مي‌باشند. در نهايت با بكارگيري الگوريتم مذكور تعداد 48 پيچك ميان‌مقياس ، با طول‌عمر بالاي 20 روز در طي يكسال در خليج فارس بصورت خودكار شناسايي و رديابي گرديد. ميزان ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎﻻ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ اﻟﮕﻮﮐﺎوي ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﭘﯿﺸـﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻧﺸﺎن از ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي اﯾﻦ روش ﺟﺪﯾﺪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﯿﭽﮏﻫﺎي ﻣﯿﺎنﻣﻘﯿﺎس دارد.