تعيين مطلوبيت رويشگاه گونه Astragalus gossypinus fisch با استفاده از مدل ENFA در مراتع طالقان مياني

گونه گياهي Astragalus gossypinus از جمله گياهان مهم مراتع كوهستاني طالقان مي‌باشد. اين مطالعه با هدف تهيه نقشه مطلوبيت رويشگاه گونه Astragalus gossypinus با استفاده از مدل تحليل عاملي آشيان بوم‌شناختي (Ecological Niche Factor Analysis) ENFA در مراتع طالقان مياني انجام شد. با توجه به هدف، نقشه حضور گونه (120 نقطه) و نقشه‌هاي متغيرهاي محيطي شامل درصد سنگريزه، اسيديته، هدايت الكتريكي، درصد آهك، مادهآلي، نيتروژن، پتاسيم، فسفر، عمق خاك، درصد شن، رس، سيلت، شيب، جهت و ارتفاع آماده‌سازي شد. براي ارائه نقشه متغيرهاي خاك از روش‌هاي زمين‌آمار استفاده شد. صحت مدل با استفاده از شاخص بويس مقدار 92.3 درصد به‌دست آمد. بنابراين دقت نتايج مدل بالا است. ضريب كاپاي به‌دست آمده (0.69=K) از بررسي ميزان تطابق نقشه پيش‌بيني با واقعيت زميني نيز به‌دست آمد. بنابراين توانايي مدل ENFA در تهيه نقشه مطلوبيت رويشگاه گونه‌هاي گياهي، در سطح مناسبي مي‌باشد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه گونه A. gossypinus با افزايش ارتفاع، عمق و ماده آلي گرايش به پراكنش بيشتر دارد. همچنين تا حدي نيز به متغيرهايي مثل آهك، شيب و جهت شمالي گرايش مثبت دارد. مقادير حاشيه‌گرايي، تخصص‌گرايي و تحمل‌پذيري كل از مدل به‌ترتيب 1.708، 2.763 و 0.362 به‌دست آمد. مي‌توان نتيجه گرفت كه گونه A. gossypinus گونه‌اي كم‌تر تخصصي است كه توان تحمل‌پذيري خوبي نسبت به متغيرهاي محيطي منطقه دارد. با تكيه به نتايج اين مطالعه مي‌توان ترتيبات حفاظت و احياء رويشگاه‌هاي داراي پراكنش فعلي يا بالقوه گونه A. gossypinus را فراهم آورد و به توان منطقه براي مديريت درست و متناسب مراتع كمك كرد.