مقايسه اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم مشاوره پيش از ازدواج مبتني بر دو رويكرد شناختي رفتاري و واقعيت درماني بر تمايز يافتگي خود دانشجويان

Comparison of the Effectiveness of Group Education of Premarital Counseling Concepts based on two Cognitive-Behavioral Approaches and Reality Therapy on Students' self-Differentiation

هدف: هدف اين تحقيق تعيين تفاوت اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم مشاوره پيش از ازدواج مبتني بر دو رويكرد شناختي- رفتاري و واقعيت درماني بر تمايز يافتگي خود دانشجويان است. روش: اين تحقيق از دسته تحقيقات نيمه آزمايشي با طرح پژوهشي، پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه هدف اين پژوهش دانشجويان مجرد دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام خميني(ره) شهرري و تعداد نمونه مورد مطالعه برابر با 45 نفر است. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه تمايز يافتگي خود (DSI) و دوره آموزش گروهي مفاهيم مشاوره پيش از ازدواج با رويكرد شناختي- رفتاري و واقعيت درماني در 8 جلسه 2 ساعته به آزمودني ها استفاده گرديد. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از تحقيق بيانگر آن است كه آموزش گروهي مفاهيم مشاوره پيش از ازدواج با دو رويكرد شناختي- رفتاري و واقعيت درماني بر افزايش تمايز يافتگي خود دانشجويان معنادار بوده، اما اين دو روش آموزش، از نظر اثربخشي، تفاوت آماري معنا داري با هم نداشته اند. نتيجه گيري: اگرچه هر دو روش آموزش مشاوره پيش از ازدواج شناختي رفتاري و واقعيت درماني تاثير معنا داري بر افزايش تمايز يافتگي خود داشته اند اما تفاوتي ندارد كه از كداميك از اين روش ها براي آموزش استفاده شود.

Purpose: The aim of this study was to determine the difference between the effectiveness of group education of pre-marital counseling concepts based on two cognitive-behavioral approaches and reality therapy on students' own differentiation. Methods: This research is a quasi-experimental research and its research design is pre-test, post-test design with control group. The study population of this study is single students of Islamic Azad University, Imam Khomeini Memorial Branch in Shahreri and the number of samples studied is equal to 45 people. In order to collect information, the Self-Differentiation Questionnaire (DSI) and the group training course on the concepts of premarital counseling with cognitive-behavioral approach and reality therapy were used in 8 two-hour sessions to the subjects. Analysis of covariance was used to analyze the data. Findings: The results show that group training on the concepts of premarital counseling with two conitive-behavioral approaches and reality therapy on increasing the differentiation of students themselves was significant, but these two training methods were not statistically significant in terms of effectiveness. Conclusion: Although both cognitive-behavioral pre-marital counseling and behavioral therapy training methods have a significant effect on increasing their differentiation, it does not matter which of these two training methods is used for this purpose.