سناريونگاري زنجيره تأمين تاب آور بيمارستان با روش تحليل تأثير متقابل

زمينه و اهداف: بيمارستان و زنجيره ي تأمين آن بايد در مقابل وقايع غيرمنتظره تاب آور باشند، تا در موقعيت هاي مختلف، وقفهاي در فعاليت هاي آن ها به وجود نيايد. سناريو يك ابزار مهم براي بهبود فرآيند برنامه ريزي و تصميم گيري در اين شرايط است. هدف از مقاله حاضر، تدوين سناريو براي تاب آوري زنجيره تأمين بيمارستان است. مواد و روش ها اين تحقيق بر اساس روش سناريونگاري و از نظر هدف كاربردي است. علاوه بر اين، از نظر رويكرد سناريونگاري، بر اساس مكتب روند احتمالي تعديل شده و روش تأثير متقابل است. مشاركت كنندگان 14 نفر از خبرگان دو بيمارستان بودند كه به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده هاي مرحله اول از طريق مصاحبه ي نيمه ساختاريافته جمعآوري و تحليل و كدگذاري آنها با كمك نرم افزار MAXQDA انجام شد. در مرحله بعد و براي تدوين سناريو از پرسش نامه تأثير متقابل استفاده شد و تحليل آن با استفاده از نرم افزار ScenarioWizard انجام شد. يافته ها نتايج حاصل از تركيب 35 وضعيت براي 12 عامل مؤثر بر تاب آوري بيمارستان كه شامل همه حالت هاي ممكن براي آينده پيش رو است، نشان داد كه 7 سناريو با سازگاري بالا و 467 سناريو با سازگاري ضعيف را مي توان در نظر گرفت. سناريوهاي قوي براساس تشابه و درجه ي مطلوبيت، در سه گروه سناريوهاي «خوش بينانه»، «بينابين» و «بدبينانه» قرار گرفتند. نتيجه گيري: يافته ها نشان مي دهد كه شدت تأثيرگذاري وضعيت هاي نامطلوب، بيشتر از وضعيت هاي مطلوب است. بنابراين براي تاب آوري زنجيره تامين بيمارستان لازم است كه سناريوهاي نامطلوب بيشتر مدنظر قرار گيرند تا آمادگي لازم براي مواجهه با آن وضعيت ها فراهم گردد و با برنامه ريزي مناسب، بتوان به وضعيت هاي مطلوب دست پيدا كرد.