علل توليد گاز متان و دي اكسيدكربن در تونل انتقال آب نوسود استان كرمانشاه با استفاده از ارزيابي هاي ژئوشيميايي

سازند گرو (آپتين سنومانين) يكي از سازندهاي مولد هيدروكربور در حوضه ي رسوبي زاگرس به شمار مي رود. در اين پژوهش تعداد 14 نمونه از سازند گرو در مسير تونل انتقال آب نوسود واقع در شمال باختر كرمانشاه برداشت گرديد. نمونه ها توسط دستگاه راك ايول 3 مورد آناليز و بررسي قرار گرفتند. بر پايه مطالعات انجام شده، كروژن غالب سازند گرو تيپ III تشخيص داده شد. سازند گرو در ناحيه مورد مطالعه با توجه به مقادير Tmax داراي بلوغ حرارتي مي باشد. مقادير HI در مقابل TOC بيانگر رخساره آلي CD و معرف محيط اكسيدان با منشأ مواد آلي گياهي براي اين سازند در منطقه فوق مي باشد. از لحاظ پتانسيل ژنتيكي اين سازند يك سنگ منشأ ضعيف تا نسبتاً خوب بوده ولي از لحاظ توان هيدروكربن زايي در رتبه ضعيف قرار مي گيرد. انعكاس ويترينيت اكثر نمونه هاي سازند گرو بيش تر از 3/1 بوده كه بيانگر وجود سنگ منشأيي در مرحله توليد گاز مي باشد كه با Tmax بيش از 440 درجه سانتي گراد تاييد مي شود. هم چنين، مدل تاريخچه حرارتي سازند گرو در منطقه مورد مطالعه بيانگر ورود اين سازند به محدوده كاتاژنز از زمان پالئوژن است و در اواخر نئوژن به بلوغ دمائي بالايي رسيده است. متان و دي اكسيد كربن وارد شده به داخل تونل با غلظت بيش از 870 پي پي ام را مي توان به زايش هيدروكربن هاي گازي با توجه به نتايج حاصل از مدلسازي حرارتي نسبت داد.