ارزيابي ژئوشيمي آلي توالي كرتاسه‌ بالايي– پالئوژن (سازند گورپي) در برش پشته از ساختمان كبيركوه

قرارگيري سازند گورپي به سن كرتاسه‌پسين پالئوژن در بين دو مخزن مهم بنگستان و آسماري نه تنها آن را به عنوان پوش سنگ بلكه به عنوان سنگ منشا نيز مطرح كرده است. هدف از انجام اين مطالعه ارزيابي ژئوشيمي آلي سازند گورپي به عنوان سنگ منشا احتمالي، شامل ارزيابي توان هيدروكربني (كميت)، نوع كروژن (كيفيت) و بلوغ حرارتي مواد آلي، در برش پشته از ساختمان كبيركوه است. مقدار كل كربن آلي (TOC) در 31 نمونه مطالعه شده از رسوبات كرتاسه بالايي سازند گورپي 04/0 تا 67/1 (ميانگين 32/0) و در 13 نمونه مطالعه شده بخش پالئوژن سازند گورپي 13/0 تا 33/0 (ميانگين 22/0) درصد وزني مي باشد. هم چنين مقدار پارامتر S2 در  بخش كرتاسه بالايي 02/0 تا 66/6 (ميانگين 87/0) و در بخش پالئوژن 03/0 تا 26/0 (ميانگين 07/0) ميلي گرم هيدروكربن بر گرم سنگ مي باشد. اين مقادير بيانگر توان ضعيف تا مناسب براي سازند گورپي در بخش كرتاسه بالايي خود و توان ضعيف براي بخش پالئوژن در برش مورد مطالعه است. نمودار انديس هيدروژن (HI) در برابر انديس اكسيژن (OI) و نمودار S2 در برابر TOC نشان دهنده آن است كه توالي رسوبي كرتاسه بالايي به طور عمده داراي كروژن نوع II تا كروژن II/III بوده و توانايي زايش نفت/گاز را دارد. حال آنكه توالي رسوبي دانين عمدتاّ نبود توانايي توليد هيدروكربن است. هم چنين رخساره‌هاي آلي تعيين شده براي توالي كرتاسه‌بالايي محدوده C تا D و براي توالي رسوبي دانين در محدوده BC و C را نشان مي دهد. نهايتا پارامترهاي Tmax و PI بيانگر بلوغ نسبتاّ بالاي سازندگورپي بوده و نشان دهنده ورود آن به پنجره نفتي است.