تحليل رمان «غدا يوم جديد» اثر عبدالحميدبن‌هدوقه از منظر فمينيسم پسااستعمار

فمينيسم پسااستعماري نوع جديدي از رويكرد فمينيستي است و در پي آن است تا تأثيرات فرهنگي، اقتصادي و سياسي استعمار بر زنان نژادهاي غير غربي كشورهاي در حال توسعه و خصوصا جوامع استعمارزده را مورد بررسي قرار دهد. اين رويكرد، با دست‌گذاردن بر مسائل و تجربۀ زنان جوامع حاشيه، قصد دارد ادعاي جهان شمول بودن نظريه فمينيسم غربي را زير سؤال برده و تأكيد كند كه زنان ساير جوامع در اين نظريه به‌ درستي بازنمايي نشده‌اند. رمان «غدا يوم جديد» اثر «عبدالحميد بن‌هدوقه» جايگاه زنان در دورۀ استعمار را روايت كرده و تبعيض‌هاي تحميل شده بر آنان را در قالبي واقع‌گرايانه به‌تصوير كشيده است. پژوهش پيش‌رو كوشيده است تا با استفاده از روش توصيفيتحليلي جايگاه زنان را در رمان «غدا يوم جديد» مورد تحليل و بررسي قرار دهد و به اين سؤال پاسخ دهد كه زنان در اين رمان از حيث عامليت به چند دسته تقسيم مي‌شوند و واكنش بن‌هدوقه نسبت به فرودستي آنها چيست؟ زنان اين رمان به دو دسته اروپايي و بومي تقسيم مي‌شوند كه اروپاييان تابع سياست‌هاي استعماري هستند و در برخورد با هم‌جنس‌هاي خود رويكرد برتري‌جويانه دارند، اما زنان بومي متأهل وضعيتي انفعالي به خود مي‌گيرند و بر خلاف زنان مجرد كاملا سلطه‌پذير هستند، هرچند زنان در نهادينه شدن فرودستي خود مشاركت دارند و به تثبيت آن كمك مي‌كنند. بن‌هدوقه نيز با نشان دادن همدستي جامعه مرد محور با استعمار در سركوب مضاعف زنان، خواستار اعطاي حقوق آنهاست و با تغيير موقعيت از دگر بودگي به مركز به آنان هويت ميبخشد.