تحليل رابطه تعديل منابع انساني با برخي مؤلفه هاي اخلاقي، فردي و سازماني

زمينه: تعديل منابع انساني درهرسازماني با ايجاد مشكلات براي كاركنان آن همراه است. هدف ازتحقيق حاضر تحليل رابطه تعديل منابع انساني با برخي مؤلفه هاي اخلاقي، فردي و سازماني دردانشگاه آزاداسلامي (مطالعه موردي استان مازندران) است. روش: تحقيق حاضر كاربردي و به لحاظ روش ازنوع توصيفي همبستگي است و به شكل آميخته (كيفي - كمي) اجرا شد. در مرحله كيفي جامعه آماري شامل خبرگان وصاحب نظران دانشگاه آزاد استان مازندران بود كه 35 نفر از آنها به روش هدفمند انتخاب شد. ابزار تحقيق در اين بخش مصاحبه بود و تكنيك دلفي روش تحليل بود. در مرحله كمي جامعه آماري ، شامل 1778نفر كارمند كليه واحدهاي دانشگاه آزاد استان مازندران درسال 1396 بوده كه با روش نمونه گيري غيراحتمالي 313 نفرازكاركنان عنوان نمونه انتخاب شدند . ابزار پژوهش پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. به منظور بررسي مدل مفهومي پژوهش، ازمدل معادلات ساختاري (SEM) استفاده شده است و از نرم افزار SPSS 20 كمك گرفته شد. يافته ها: يافته‌ها در مجموع بيانگر رابطه تعديل نيروي انساني با 31 مولفه بود كه در 4 شاخص اصلي قابل طبقه بندي بود كه در بخش كمي نتايج حاكي از معناداري مدل نهايي پژوهش بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج تحقيق مشخص شد تعديل نيروي انساني با 4 شاخص اصلي اخلاقي، فردي - سازماني، قابليت اجرا و حقوقي رابطه دارد.