تأثير پرداخت مبتني بر عملكرد بر نابرابري درآمدي بين كاركنان پزشكي و غيرپزشكي

مقدمه: منابع انساني مهم‌ترين سرمايه هر سازماني مي‌باشد و نظام پرداخت عامل اصلي انگيزش كاركنان در بيمارستان است. اين مطالعه با هدف ارزيابي تأثير اجراي دستورالعمل پرداخت مبتني بر عملكرد بر عدالت در توزيع درآمد بين كاركنان پزشك و غيرپزشك انجام‌شده است. روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بود كه با روش توصيفي انجام شد. جامعه آماري مطالعه، بيمارستان‌هاي اجراكننده پرداخت مبتني بر عملكرد در دانشگاه علوم پزشكي مشهد بودند. داده‌هاي مربوط به ويژگي‌هاي تمام كاركنان پزشك، پرستار و دريافتي‌هاي ايشان براي سه دوره شامل يك دوره شش‌ ماهه براي قبل از اجرا و دو دوره شش‌ماهه براي بعد از اجراي پرداخت مبتني بر عملكرد جمع‌آوري شد. براي سنجش نابرابري در توزيع دريافتي‌ها از منحني لورنز و ضريب جيني استفاده شد. يافته ها: ضريب جيني بدست آمده براي كل كاركنان از 63 درصد براي دوره قبل از اجراي دستورالعمل به 62 درصد در دوره دوم و 65 درصد سوم بعد از اجراي دستورالعمل رسيده است. ضريب جيني بين گروه پزشكان و گروه پرستاران براي دوره اول به ترتيب برابر با 64 و35 درصد ، دوره دوم 61 و 25درصد و دوره سوم 62 و 26 درصد بود. نتيجه‌گيري: انتظار مي رود نتايج اين پژوهش بتواند در اصلاح سياست هاي فعلي پرداخت مبتني بر عملكرد در كاركنان بيمارستان استفاده شود. با اين حال، طرح‌هايي كه جبران خدمات را با تغييراتي همراه مي‌كنند بايد از ابعاد مختلف بررسي شود. يكي از مهم‌ترين ابعاد، تأثير در نابرابري درآمد است كه نيازمند انجام مطالعات وسيع‌تر مي‌باشد.