ارزيابي كيفي آسيب‌پذيري لرزه‌اي مدارس شهر ايرانشهر

اجراي طرح نوسازي و بهسازي بافت‌هاي فرسوده به علت تعدد در منشأ پيدايش و عوامل شكل‌گيري با مسائل و پيچيدگي‌هاي خاص مواجه است. ارائه هرگونه راه حل و يا طرح‌هاي مرتبط جهت بازسازي و مقاوم‌سازي، مستلزم آگاهي و شناخت عوامل به و‌جود آورنده است. با توجه به اهميت مدارس به عنوان سازه‌هاي در معرض خطر زلزله، در اين تحقيق به بررسي آسيب‌پذيري لرزه‌اي مدارس شهر ايرانشهر پرداخته شده است.  اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي تحليلي است. روش جمع‌آوري اطلاعات و داده‌ها به صورت كتابخانه‌اي و اسنادي و ميداني مي‌باشد. با توجه به بررسي‌هاي صورت گرفته 80 درصد مدارس موجود در اين ‌شهر داراي ساختمان با مصالح بنايي نيمه‌مسلح و غير‌مسلح هستند كه جهت بررسي آسيب‌پذيري لرزه‌اي اين مدرسه‌ها، روش آريا به عنوان روشي سازگار و مناسب جهت ارزيابي آسيب‌پذيري اين‌گونه ساختمان‌ها انتخاب گرديده است. با بررسي ميداني ازتمامي مدارس ساخته شده با مصالح بنايي موجود در اين شهر و جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز، مشاهده گرديد كه براي زلزله‌هايي با شدت MSK9 و MSK8، براساس شاخص خسارت به‌دست‌آمده از اين روش، به ترتيب 90 و 51 درصد از مدارس مورد مطالعه دچار فروريزش و آسيب خواهند شد. براي زلزله‌اي با شدتMSK7 ، 81 درصد از مدارس دچار خسارت متوسط مي‌شوند كه نياز به تعمير اساسي خواهند داشت. براساس اطلاعات برداشت شده مشخص گرديد كه 80 درصد از مدارس مورد مطالعه در مناطق پرازدحام شهر واقع شده‌اند و 84 درصد از كل مدارس داراي شرايط با دسترسي آسان و نسبتاً آسان هستند كه در صورت مقاوم‌سازي مناسب، مي‌توان از آن‌ها به عنوان پايگاه‌هاي امداد رساني بعد از وقوع زلزله استفاده كرد.