شناسايي و اولويت‌بندي پيشران‌هاي توسعه كارآفريني در مناطق روستايي ايران

پيشران‌ها نيروها و روندهاي مهمي هستند كه نقش بازساخت آينده فضاهاي زندگي را بازي مي‌كنند. بر همين اساس پيشران‌ها به‌عنوان تسهيل‌كننده در دستيابي به اهداف و بهبود شرايط زندگي به خصوص در نواحي روستايي نقش به سزايي دارند. در اين مقاله سعي شده مهم‌ترين پيشران‌هاي توسعه كارآفريني روستايي در ايران كه منجر به بهبود و توسعه هرچه بيشتر و بهتر كارآفريني روستايي مي‌گردد، شناسايي و اولويت‌بندي گردد. توسعه‌ كارآفريني روستايي پتانسيلي براي كمك به تنوع بخشي به منابع درآمد و اشتغال روستايي است كه فرصت‌هاي مناسبي را براي كاهش مخاطرات معيشتي و ماندگاري در مناطق روستايي فراهم مي‌كند. اين پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش‌هاي كاربردي و به لحاظ محتوا از نوع پژوهش‌هاي توصيفي تحليلي است. جهت گردآوري اطلاعات مورد نياز و تجزيه و تحليل آن‌ها از روش فراتحليل و روش كيو استفاده شده است. در اين راستا پيشران‌هاي توسعه كارآفريني در مناطق روستايي از طريق مرور ساختار يافته 50 مقاله داخلي و خارجي در حوزه كارآفريني روستايي شناسايي، و با استفاده از روش كيو اولويت‌بندي شده‌اند. نتايج فراتحليل شناسايي شش گروه از پيشران‌هاي توسعه كارآفريني روستايي شامل پيشران‌هاي حمايتي، پيشران‌هاي اقتصادي، پيشران‌هاي آموزشي و فناورانه، پيشران‌هاي اجتماعي، پيشران‌هاي رفتاري، پيشران‌هاي محيطي و زيرساختي را نشان مي‌دهد. كه در اين ميان فراواني و تكرار پيشران‌هاي رفتاري بيشتر از ساير پيشران‌ها بوده است. همچنين شناسايي 7 ديدگاه در مورد پيشران‌هاي توسعه كارآفريني روستايي را نشان مي‌دهد. بر اساس اين ديدگاه‌ها به ترتيب بيشترين تاكيد بر روي پيشران‌هاي رفتاري، آموزشي، اقتصادي، حمايتي و زيرساختي بوده است.