تحليل وضعيت موجود و شناسايي رويكرد بديل محيط‌هاي يادگيري كارآموزي در برنامه‌هاي درسي مهندسي دانشگاه فردوسي مشهد

مقاله حاضر در جستجوي شناخت نوع مواجهه با طراحي محيط‌هاي يادگيري كارآموزي دانشجويان رشته مهندسي است. روش تحقيق توصيفي و تحليل اسناد بود. در تحليل برنامه درسي تجربه شده، جامعه آماري شامل دانشجويان مهندسي دانشگاه فردوسي مشهد كه واحد كارآموزي را گذرانده بودند و تعداد آنها 250 نفر مي‌شد. تعداد 135 نفر با استفاده از فرمول كوكران به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسش‌نامه محقق ساخته كه شامل 23 گويه و مطابق با نه عنصر برنامه‌ درسي بود، پاسخ دادند. در تحليل برنامه درسي قصد شده 6 سند برنامه درسي به‌صورت نمونه هدفمند انتخاب شد. نتايج با استفاده از آزمون ناپارامتريك خي دو يك بعدي (كاي مربع) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد، دانشجويان برنامه درسي تجربه‌شده را از لحاظ ابعادي مانند تناسب محتوا با فعاليت‌هاي حرفه‌اي و نيازهاي علمي صنعت را مغفول(p 0/001) ‌و در بقيه موارد نوع طراحي آموزشي را به‌طور معناداري به‌صورت طراحي آموزشي جزءنگر (p 0/05) ارزيابي كردند. نتايج مربوط به برنامه درسي قصد‌شده از‌ طريق بررسي برنامه درسي مصوب وزارت علوم، تحقيقات و فناوري و ارزيابي طرح درس‌هاي اعضاي هيئت علمي دانشكده مهندسي دانشگاه فردوسي مشهد نيز نشان داد كه طراحي محيط‌هاي يادگيري كارآموزي مغفول مانده است. اتخاذ رويكرد كل‌نگر مبتني‌بر محيط‌هاي يادگيري تكليف‌محور به‌عنوان رويكرد بديل در طراحي آموزشي كارآموزي پيشنهاد مي‌شود.