ارزيابي و مقايسه ده اكوتيپ از گياه دارويي كلپوره (Teucrium polium L.)در تحمل به تنش خشكي

گياهان دارويي به عنوان محصولات مهم كشاورزي مي توانند به دليل نقش حياتي آن‌ها در پيشبرد اهداف ملي براي تحقق سلامت و همچنين به‌عنوان گنجينه‌هاي ژنتيكي، بزرگترين ثروت ملي براي هر كشور محسوب شوند. كشور ايران با داشتن اقليم‌هاي متفاوت داراي تنوع گياهان دارويي زيادي مي‌باشد. تشخيص وضعيت رشد گياهان دارويي در شرايط تنش خشكي مي‌تواند منجر به كشت گياهان مقاوم در مناطق خشك يا كم‌آب شود. درپژوهش حاضر به مطالعه پاسخ‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي ده اكوتيپ از گياه دارويي كلپوره (Teucrium polium L.) بومي جنوب‌ شرقي ايران در شرايط تنش خشكي خواهيم پرداخت. لذا به اين منظور يك آزمايش گلخانه‌اي فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا شد. در اين آزمايش تيمارهاي رطوبتي 100، 70 و 40 درصد ظرفيت زراعي اعمال شد. نتايج حاصل از داده‌ها نشان داد صفات مورفولوژيكي مورد بررسي شامل طول ساقه، وزن تر و خشك اندام هوايي درسطح پنج درصد با افزايش تنش خشكي كاهش يافت. همچنين تنش خشكي موجب افزايش طول ريشه، محتواي پرولين و تركيبات فنلي، كاهش محتواي كلروفيل a، b، كلروفيل‌كل و محتواي پروتئين گرديد. بالاترين مقاومت به تنش را اكوتيپ هاي مناطق سرچشمه و كوهپايه و كمترين مقاوت را گياهان مناطق شهداد و عنبرآباد نشان دادند. نتايج حاصل از پژوهش مورد نظر حاكي از مقاومت نسبي اين گياه به تنش خشكي مي‌باشد. لذا گياه دارويي بسيار مناسبي براي كاشت در مناطق خشك و كم آب ايران مي باشد. از بين اكوتيپ هاي بررسي شده گياهان منطقه سرچشمه و كوهپايه به شرايط تنش خشكي 40 درصد پاسخ مطلوبتري دادند و با اطمينان بيشتري مي توان كشت اين اكوتيپ ها را در مناطق تحت تنش توصيه كرد.