تحليل اثرات گردشگري بر توسعه روستاي درك، شهرستان چابهار

گردشگري صنعتي است كه توسعه آن نيازمند شناخت و آگاهي كافي از مسائل و عوامل موثر اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در هر منطقه است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر تحليل اثرات گردشگري بر توسعه روستاي درك در استان سيستان و بلوچستان مي باشد. اطلاعات و داده هاي پژوهش به وسيله مطالعات ميداني و مطالعات اسنادي كتابخانه اي به دست آمده است. جامعه آماري تحقيق 51 نفر از روستاييان مي باشند. تجزيه و تحليل يافته ها با استفاده از نرم افزار spss و به كارگيري آزمون تي تك نمونه اي انجام گرفته است. نتايج نشان مي دهد، در شاخص اثرات اقتصادي گردشگري سطح معناداري هر يك از گويه از 0.05 كمتر بوده است كه اين نشان مي دهد تمامي متغيرهاي شاخص اقتصادي اثرات معناداري بر گردشگري دارند به جز متغير افزايش قدرت خريد و ارتقاي سطح زندگي. در ميان متغيرهاي شاخص اجتماعي و فرهنگي گردشگري، تمامي متغيرها داراي سطح معناداري مي باشند. در شاخص اثرات زيست محيطي گردشگري به جز شاخص هاي حفظ محيط زيست گياهي، آلودگي هاي صوتي، آلودگي هوا و ... بهبود وضعيت معابر داخلي بقيه متغيرها از سطح معناداري برخوردار مي باشند.