پويايي‌هاي نظم در سطح جهاني-منطقه‌اي و دگرديسي نقش كنشگران منطقه‌اي خليج فارس (مطالعه موردي: امارات متحده عربي)

امروزه نظم بين‌الملل تحولات مهمي را در سطح كلان و مناطق پشت سر مي‌گذارد. ورود نظم بين‌الملل به دوران گذار پساآمريكايي و پويايي‌هاي محيطي در سطح مناطق عدم قطعيت‌هاي اساسي را با خود به همراه دارد كه الهام‌بخش تغيير نقش بسياري از كنشگران در سطح مناطق و به‌طور خاص منطقه خليج‌فارس بوده است. ازجمله مهم‌ترين اين كنشگران مي‌توان به امارات متحده عربي اشاره كرد. براين اساس پژوهش حاضر با مبنا قرار دادن نظريه نقش و بكار گيري آن در دوران گذار نظم بين‌الملل به دنبال پاسخ‌گويي به اين سؤال مهم است كه: تحولات و پويايي‌هاي نظم در سطح جهاني و منطقه‌اي چه تأثيري بر نقش و كنش‌هاي رفتاري بازيگران در عرصه منطقه‌اي خليج‌فارس به همراه داشته است؟ و فرضيه‌اي كه در پاسخ به آن مورد آزمايش قرار خواهد گرفت بدين‌صورت قابل طرح مي‌باشد: پويايي‌هاي نظم در سطح كلان و منطقه‌اي منجر به تغيير ساختار اجتماعي نظم شده و اين امر به‌عنوان محركه‌اي براي تغيير نقش برخي از كنشگران منطقه‌اي از جمله امارات متحده عربي عمل كرده است تا نقش خود را از يك كنشگر ميانه‌رو و تابع در تحولات منطقه‌اي به يك كنشگر سياسي، نظامي و امنيتي طي دهه گذشته تغيير دهد. هدف پژوهش نشان دادن تغيير در تصورات از نقش كنشگران منطقه‌اي(امارات متحده عربي) و پيامدهاي آن براي نظم منطقه‌اي است. روش پژوهش نيز در قالب رويكردهاي تبييني-تحليلي خواهد بود و شيوه گردآوري داده‌ها، كتابخانه‌اي و مبتني بر آمار و اسناد بين‌المللي مي‌باشد.