بررسي فراواني نسبي عفونت‌هاي قارچي در سرم بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس و افراد سالم به روش PCR

مقدمه: عوامل ژنتيكي و محيطي مختلفي با بيماري مالتيپل اسكلروزيس (MS)و پيشرفت آن ارتباط دارند؛ ازجمله عوامل محيطي مؤثر مي‌توان به عوامل عفوني و به‌ويژه قارچ‌ها اشاره كرد. مبناي ايمونولوژيك بيماري MS و آثار عفونت‌هاي قارچي بر سيستم ايمني سبب شد فراواني نسبي ابتلا به عفونت‌هاي قارچي در بيماران مبتلا به MS با افراد شاهد مقايسه شود. مواد و روش‏‏ها: تعداد 100 نمونه سرم بيمار مبتلا به بيماري MS و افراد شاهد جمع‌آوري شدند. پس‌از استخراج DNA، اختصاصيت و حساسيت آزمون PCR در زمينۀ آغازگرهاي عمومي قارچي بررسي و سپس آزمون PCR بهينه روي نمونه‌هاي شاهد و بيمار انجام شد. نتايج: قطعۀ 575 جفت بازي به كمك آغازگرهاي عمومي تكثير و روي ژل آگارز مشاهده شد. آزمون PCR به‌‌منظور بررسي اختصاصيت با DNAهاي قارچ، باكتري و ويروس انجام شد و تكثير تنها با DNA قارچي مشاهده شد و تكثيري با ساير DNAها مشاهده نشد. تعداد 11 نمونه از 100 نمونۀ بيمار و تعداد 4 نمونه از 100 نمونۀ سالم مثبت شد؛ همچنين حد تشخيص در اين واكنش برابر 40 كپي DNA به دست آمد. بررسي نتايج با نرم‌افزار SPSS و آزمون دقيق فيشر نشان دادند تفاوت معناداري (p value=0.052) بين گروه بيمار و شاهد وجود دارد. بحث و نتيجه‏گيري: بيماران MS به‌علت سيستم ايمني ضعيف‌تر و استفاده از داروهاي سركوب‌كنندۀ سيستم ايمني، فراواني نسبي بيشتري در ميزان آلودگي به عفونت‌هاي قارچي دارند. وجود عامل عفوني فعال در اين بيماران مي‌تواند مدت زمان تخريب سيستم عصبي را افزايش دهد؛ ازاين‌رو، تشخيص عامل عفوني فعال و تجويز رژيم دارويي متناسب مي‌تواند عامل كمك‌كننده‌اي در جلوگيري از پيشرفت بيماري تلقي شود و بنابراين، لازم است مطالعه‌هاي بيشتري در زمينۀ انواع گونه‌هاي قارچي مؤثر و سازوكار بيماري‌زايي آنها انجام شود.