حذف متان به‌وسيلۀ سويه‌هاي methylocystis جداسازي‌شده در محيط كشت طراحي‌شده به همراه ارزيابي توانايي سويه‌ها در شرايط نامطلوب

مقدمه: متانوتروف‌ها، ميكروارگانيسم‌هايي هستند كه در كاهش 15 درصد از غلظت كل متان محيطي نقش دارند؛ اين باكتري‌ها مي‌توانند متان را به متانول اكسيد كنند. متان، گاز گلخانه‌اي آلايندۀ جو است كه همراه با توسعۀ جوامع، غلظت آن افزايش يافته و تهديدي جدي براي محيط و بقاي حيات روي كرۀ خاكي است. نامساعدي محتمل آب و هواي آينده به همراه كاربرد گستردۀ انواع مختلف آفت‌كش‌ها، استفاده از باكتري‌هاي متانوتروف مقاوم به اين شرايط را ضروري مي‌كند. مطالعۀ حاضر روي جداسازي و بررسي اختصاصي باكتري‌هاي متانوتروف Methylocystis تمركز يافته است. مواد و روش‏‏ها: پس‌از جداسازي سويه‌هاي باكتريايي از باتلاق‌ها، رودخانه‌ها و شاليزارها، نمونه‌ها با كشت در محيط‌هاي غني از گاز متان تغليظ و با رقيق‌سازي متوالي و پاساژهاي متناوب در محيط‌هاي مايع و جامد، تخليص شدند؛ ضمن شناسايي مولكولي، محيط‌كشت مناسب سويه‌هاي Methylocystis به نام Methylocystis Culture (MOC) طراحي شد. به‌منظور ارزيابي بقا، سويه‌ها در شرايط مختلف با تغيير پارامترهاي مهمي مانند دما، pH، شوري و خشكي در MOC كشت داده شدند؛ همچنين سويه‌ها از نظر مقاومت به آفت‌كش‌ها بررسي شدند. كاهش گاز متان در فضاي فوقاني محيط‌كشت هر سويه، ضمن تطابق با نمونه‌هاي كنترل به‌عنوان اكسيداسيون متان آن سويه در نظر گرفته شد. نتايج: سرعت اكسيداسيون گاز متان براي محيط‌كشت‌هاي چند سويه به‌طور in vitro تعيين شد. منحني رشد سويه‌ها ترسيم شد. طبق نتايج، متانوتروف‌هاي Methylocystis قدرت بقاي زيادي در شرايط مختلف داشتند، به آفت‌كش‌هاي رايج مقاوم بودند و بيشتر از 75 درصد گاز متان را طي دورۀ چهارده‌روزه مصرف كردند. بحث و نتيجه‏گيري: باكتري‌هاي متانوتروف Methylocystis مي‌توانند در كاهش انتشار متان به جو و تغييرات جوي آينده اهميت داشته باشند.