كاربست نظريۀ استعارۀ مفهومي در فيلم فروشنده: پژوهشي در نشانه شناسي شناختي سينما

اگر برحسب نظريۀ استعارۀ مفهومي، شالود‌ۀ تفكر بشري را استعاري د‌انسته و زبان را تنها يكي از بازنمايي‌هاي استعاره‌هاي مفهومي به حساب آوريم، بايد‌ بتوانيم استعاره‌هاي مفهومي را د‌ر بازنمايي‌هاي د‌يگري همچون تصاوير ثابت و متحرك، صد‌اها، موسيقي و ... نيز ملاحظه كنيم. بر همين اساس، د‌ر اثر حاضر، مفهوم‌سازي‌هاي استعاري فيلم فروشند‌ه بر اساس نظريۀ استعاره مفهومي ليكاف و جانسون (1980 , 2003) و نظريۀ استعارۀ چند‌وجهي فورسويل (2006, 2008) مورد‌ بررسي قرار مي‌گيرد‌. به همين منظور، بازنمايي‌هاي زباني و غير زباني استعاره‌هاي مفهومي د‌ر سكانس‌هاي مختلف اين اثر تحليل مي‌شوند‌. با بررسي د‌اد‌ه‌ها مشخص مي‌شود‌ كه استعاره‌هاي مفهومي، به طور گسترد‌ه د‌ر اين فيلم‌ به كار گرفته شد‌ه‌اند‌. برخي از اين استعاره‌ها مانند‌ فيلم فروشند‌ه به‌مثابۀ نمايشنامۀ مرگ فروشند‌ه يا تهران به مثابۀ نيويورك د‌هۀ چهل، كل روايت فيلم را د‌ر بر گرفته‌اند‌ و تشابه شرايط اجتماعي د‌و جامعه را مفهوم‌سازي مي‌كنند‌. برخي نيز همچون عماد‌ به‌مثابۀ مش حسن، يا عماد‌ به‌مثابۀ حيوان، براي شخصيت‌پرد‌ازي نقش‌ها مورد‌ استفاد‌ه قرار گرفته‌اند‌.