روش‌شناسي تفاسير با تأكيد بر بازشناسي اصطلاحات دانش تفسير

طبقه‌بندي تفاسير بر اساس معيارهاي دقيق علمي، نيازمند بازخواني اسلوب‌هاي مفسران و مقايسۀ آن‌هاست كه علاوه بر روشن ساختن تمايزات تفاسير، مفسران قرآن را به هر چه بيشتر ضابطه‌مند ساختن تفسير قرآن رهنمون مي‌شود. آنچه كه بيش از هر چيز موجب تقسيم‌بندي تفاسير به اقسام گوناگون شده، اصطلاحات و مفاهيم كليدي چون مباني، أصول، قواعد و منابع تفسير است كه به دنبال آن، مكاتب، روش‌ها و رويكردها (گرايش‌ها)ي تفسيري را پديد آورده‌اند. به رغم تلاش‌هايي كه براي منضبط ساختن اين مصطلحات صورت پذيرفته، همچنان به سبب برداشت‌هاي متفاوت از آن‌ها تعاريف متفاوت و متنوعي به دست داده شده است. در اين مقاله، به روش توصيفي و تحليلي، معرفي و مقايسۀ هر يك از مصطلحات مذكور و روابط منطقي كه ميان آن‌ها حكم‌فرماست، دنبال شده است.