مقايسۀ اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان متمركز بر شفقت بر تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي افراد مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

مقدمه: چون مولتيپل اسكلروزيس (ام اس) هم بر جسم و هم بر روان تأثير مي‌گذارد، افراد مبتلا به ام اس بايد به ‌وسيلۀ مداخلات دارويي و روانشناختي درمان شوند. مداخلات روانشناختي شامل استفاده از انواع رويكردهاي مشاوره و روان‌درماني، مانند شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت است. هدف از اين مطالعه مقايسۀ اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت بر تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي بيماران مبتلا به ام اس بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. اين مطالعه شامل كليۀ مردان مبتلا به ام اس شهر تبريز بود كه در سال 1397 عضو انجمن ام اس بودند. در مجموع 30 مرد با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفي به سه گروه تقسيم شدند. اعضاي هر دو گروه آزمايشي به‌ترتيب درمان خود را در 8 جلسه 1/5 ساعته دريافت كردند؛ اما گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكردند. يافته‌ها: بين نمرات تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي در گروه‌هاي درمان و كنترل در پيش‌آزمون تفاوت معني‌داري وجود نداشت. نتايج نشان داد كه شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت در مقايسۀ با گروه كنترل منجر به افزايش تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي در بيماران ام اس در پس‌آزمون شد. در مرحلۀ پيگيري، تأثير شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت بر تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي ماندگار بود. علاوه بر اين، تأثير شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت بر تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي در پس‌آزمون و پيگيري تفاوت معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌‌آگاهي و درمان متمركز بر شفقت به احتمال زياد سبب كاهش اضطراب، در نتيجه مقابلۀ بهتر با بيماري و افزايش تاب‌آوري و بهزيستي روانشناختي در بيماران مبتلا به ام اس مي‌شود.