تأثير تقارن اطلاعاتي بر رابطه كيفيت اطلاعات داخلي و ريسك سيستماتيك با استفاده از مدل‌هاي ايستا و پويا

وجود مشكلات نمايندگي و تمايل مديران براي مديريت سود، تقارن اطلاعاتي را به يكي از چالش‌هاي ‌پيش روي سرمايه‌گذاران تبديل نموده است. از سويي، سرمايه‌گذاران در تخصيص بهينه منابع مالي ‌به ريسك سيستماتيك شركت‌ها توجه مي‌كنند. بنابراين، انتظار مي‌رود كه بهبود محيط اطلاعاتي با تأثير بر كيفيت اطلاعات داخلي، ريسك سيستماتيك شركت‌ها را كاهش دهد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي تجربي اثر تقارن اطلاعاتي بر رابطه‌كيفيت اطلاعات داخلي و ريسك سيستماتيك ‌در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره زماني 1391 تا 1397 به منصه ظهور رسيده است و براي اين منظور تعداد 65 شركت به روش ‌حذف سيستماتيك به عنوان حجم نمونه انتخاب شد و فرضيه ها به روش رگرسيون داده هاي تابلويي ‌ايستا و پويا مورد آزمون قرار گرفتند كه ‌نتايج نشان داد تقارن اطلاعاتي بر ارتباط بين كيفيت اطلاعات داخلي و ريسك سيستماتيك شركت تأثير معني داري دارد. ‌