تحليل ساختارمند فرهنگ يادگيري الكترونيكي در نظام‌هاي آموزشي: رويكردي به بحران كوويد 19 (مقاله مروري)

هم‌زمان با تغييرات سريع فنون و مهارت‌ها و ظهور پديده‌هاي نوين فناوري اطلاعات و تاثير آن‌ها بر شيوه‌ها و روش‌هاي زيستن، فرايند آموزش نيز متحول شده است. جهاني شدن و پيشرفت فناوري اطلاعات و ارتباطات همراه با افزايش تنوع ويژگي‌هاي دانشجويان و تنوع فرهنگي كاربران، مؤسسات آموزشي را به چالش كشيده است. فرهنگ يادگيري الكترونيكي به استفاده از فناوري‌هاي نوين اطلاعاتي و ارتباطاتي در سازمان اشاره دارد كه در قالب مجموعه‌اي از ارز‌ش‌ها، نظام‌ها و عادت‌هاي سازما‌ني كل سازمان و افراد را براي بهبود بخشيدن مستمر ميزان دانش، شايستگي و عملكرد خود حمايت و تشويق مي‌نمايد. موفقيت در يادگيري الكترونيكي مستلزم تغيير در درك و رفتار يادگيرندگان، براي تغيير در توسعه برنامه درسي آموزشي است. نقش عوامل آموزشي فرهنگي از مقوله‌هاي بسيار مهمي است كه در طراحي و ايجاد محيط يادگيري به‌ويژه يادگيري الكترونيكي بايستي‌ مورد توجه قرار گيرند؛ بر اين اساس و با توجه به تحولات نظام‌هاي آموزشي در قرن بيست و يكم و بروز بحران‌هاي تأثير‌گذار بر سيستم‌هاي آموزشي از جمله بحران بيماري كوويد 19، كه يادگيري الكترونيكي را به الزامي بي‌بديل در نظام آموزشي تبديل ساخته است، اين مطالعه به‌‌منظور تحليل ساختارمند فرهنگ يادگيري الكترونيكي در نظام‌هاي آموزشي با رويكردي به بحران كوويد 19 انجام گرديد.