اثبات انسجام دروني سوره‌هاي قرآن از طريق ارتباطات نحوي جملات درون سوره‌ها

نگاه ساختاري به سوره‌هاي قرآن، از جمله روش‌هاي جديد در بررسي سوره‌هاي قرآن مي‌باشد. يكي از راه‌هاي اثبات اصل اين موضوع (نه روش اجراي آن)، توجه به بحث ارتباطات نحوي جملات درون سوره‌هاي قرآن است. اكثر علماي نحو، 17 نقش براي جملات ذكر كرده‌اند، ارتباط نحوي 16 مورد از اين نقش‌ها با كلمات و جملات ديگر، كاملاً روشن است. تنها نقش استينافيه است كه محل چالش مي‌باشد.در مجموع سه نوع جمله استينافيه وجود دارد؛ استيناف تعليلي، بياني و ابتدائي. ارتباط جملات استيناف تعليلي و بياني با ما قبل روشن است چرا كه تعليل و تبيين موضوعي در جملات قبل مي باشند، اما در خصوص جملات استيناف ابتدائي اين‌گونه نيست. از تعداد 28495 جمله قرآن (با توجه به آخرين شمارش عملي)، در مورد 428 جمله، ادعاي استيناف ابتدائي بودن شده است. علماي اِعراب قرآن، چون در ظاهر ارتباطي ميان آن‌ها و جملات ديگر نديده‌اند اين موارد را به عنوان استيناف ابتدائي ذكر كرده‌اند و از طرف ديگر، هدف اصلي ايشان يافتن ارتباطات همه جملات نبوده است، اما با بررسي دقيق تك تك اين موارد مشخص شد كه نقش‌هاي ديگري نيز وجود دارد كه مي‌توان در مورد اين جملات در نظر گرفت و اولويت نيز با همين نقش‌ها مي باشد. لذا به نظر مي‌رسد هيچ جمله‌اي در سوره‌هاي قرآن وجود ندارد، كه ارتباط آن، با جملات ما قبل روشن نباشد. در مجموع از منظر ارتباطات نحوي، سوره‌هاي قرآن داراي ارتباطات بسيار مستحكمي مي‌باشند كه مي‌توان ادعا نمود كه ساختار بسيار منسجمي دارند.