اولويت‌بندي تفسيرگرايانه افولِ شايستگي منابع‌انساني براساس وجودِ لايه‌هاي قدرتِ ساختاري هژمونيك: فرايند تحليل (IRP)

تغييرات در حوزه منابع انساني در دهه اخير با هدف افزايش پويايي و انعطاف‌پذيري از تمركز صِرف بر ارائه راهبرد‌ها به سمت شناسايي علل عدم موفقيت كاركردهاي راهبردي منابع انساني تغيير جهت داده است، به‌طوري‌كه واكاوي عواملي غير از علل صِرف منابع انساني، منجر به شناخت ريشه‌هاي ايجاد‌كننده‌ اختلال مرتبط با توسعه منابع انساني شده است. يكي از  رويكردهايي ايجاد‌كننده اختلال در زمينه‌ توسعه شايستگي‌هاي منابع انساني، وجودِ لايه‌هاي قدرت ساختاري هژمونيك است؛ ساختارهايي كه با هدف توسعه تسلط‌گرايي در كاركردهاي قدرت در سازمان، باعثِ انحطاط توسعه شايستگي‌هاي منابع انساني شده است. هدف اين پژوهش، شناسايي و اولويت‌بندي تفسيرگرايانه افولِ شايستگي منابع‌انساني براساس وجودِ لايه‌هاي قدرتِ ساختاري هژمونيك برپايه فرايند تحليل ( ) است. در اين پژوهش به‌منظور شناسايي مؤلفه‌‌ها (شايستگي منابع انساني) و گزاره‌هاي پژوهش (لايه‌هاي قدرتِ ساختاري هژمونيك) از تحليل فراتركيب استفاده شد و با مشاركت  ۱۴ نفر از خبرگان رشته مديريت منابع انساني در سطح دانشگاهي صورت پذيرفت و در بخش كمي مؤلفه‌‌ها و گزاره‌هاي شناسايي‌شده درقالب پرسشنامه‌هاي ماتريسي توسط ۲۵ نفر از مديران با سابقه‌ سازمان‌هاي مشمول اصل ۴۴ قانون، مورد ارزيابي تحليل تفسيري قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد، گزاره‌ هژموني قدرت برمبناي سياست «Z9» به‌عنوان تأثيرگذاترين لايه‌هاي قدرت در سازمان‌هاي موردبررسي محسوب مي‌شود كه باعث افول دو شايستگي: مشاركتي «Y6» و خودرهبري «Y5» مي‌شود. اين نتيجه نشان مي‌دهد وجودِ لايه‌هاي قدرتِ ساختاري هژمونيك به‌ويژه قدرت سياسي باعث مي‌شود تا سطح شايستگي‌هاي منابع انساني كاركردهاي اثربخش خود را ازدست بدهند و اين موضوع، بهره‌وري سازماني را تحت تأثير قرار دهد.