فهم جامعه شناختي علل بيكاري جوانان شهر كرمانشاه بر اساس نظريه‌‌ي زمينه اي

مشابه بسياري از كشورهاي ديگر، ايران نيز طي سالهاي اخير شاهد رشد بيكاري جوانان بوده است. هدف اين مقاله، فهم جامعه شناختي علل بيكاري جوانان بيكار شهر كرمانشاه به شيوه‌‌ي كيفي و بارويكرد نظريه زمينه اي است. مشاركت‌‌كنندگان 19 نفر از جوانان بيكار كرمانشاهي هستند كه به روش نمونه‌‌گيري هدفمند و نظري انتخاب شده‌‌اند. ابزار جمع‌‌آوري داده‌‌ها مصاحبه عميق است. تحليل داده‌‌ها با كمك روش نظريه‌‌ي زمينه‌‌اي استراوس و كوربين انجام گرفته است كه شامل كدگذاري باز، محوري و گزينشي مي‌‌باشد. نتايج حاكي از اين است كه عوامل بيكاري جوانان شامل 104 مفهوم، 33 زير مقوله، 11 مقوله‌‌ي اصلي و يك مقوله‌‌ي هسته با عنوان، دوگانه‌‌ي بيكاري ساختاري و اشتغال پذيري پايين است كه در اين مطالعه در قالب مدل پارادايمي ارائه شد. نتايج نشان داد جوانان جوياي كار به دليل شرايط علّي از جمله ضعف نهاديمديريتي، عدم نظام‌‌مندي جهت ايجاد شغل، جنسيت زدگي؛ شرايط زمينه‌‌اي از قبيل محدوديت‌‌هاي خانوادگي ، كيفيت پايين سرمايه انساني و شرايط مداخله‌‌گري همچون ارزش گذاري نادرست شغلي و دافعه‌‌ي روستايي، با دوگانه‌‌ي بيكاري ساختاري و اشتغال پذيري پايين مواجه هستند. در چنين وضعيتي افراد با دو راهبرد كنشي متناقض چون انفعال و ناكارآمدي و ميل به تغيير و پيشرفت به كنار آمدن و يا مقابله با مسئله‌‌ي بيكاري خود اقدام مي‌‌كنند. ضرورت هم‌‌افزايي و حمايت همه‌‌جانبه نهادهاي مرتبط و مسئول در راستاي بهبود فضاي كسب و كار و افزايش فرصت‌‌هاي شغلي جوانان در كرمانشاه توصيه‌‌ي جدي اين مقاله است.