نتايج و عوارض زودرس كلانژيوپانكراتوگرافي رتروگراد آندوسكوپيك (ERCP): يك مطالعۀ مقطعي در 626 بيمار

زمينه. ERCP اقدام استاندارد تشخيصي و بالقوه درماني در بيماري هاي صفراوي – پانكراسي است كه اين بيماريها توزيع فراواني متفاوتي در مناطق مختلف دنيا دارند. هدف اين مطالعه، بررسي يافته ها، نتايج، عوارض و تجربيات تكنيكي ERCP همراه با تعيين ارتباط يافته ها با تستهاي عملكرد كبدي (LFT ) و تصويربرداريهاي غيرتهاجمي است. روش كار. در اين مطالعۀ داده محور توصيفي مقطعي بمدت 12 سال از 13861398 از بين مراجعه كنندگان به دو بيمارستان مرجع براي ERCP درماني، 626 بيمار (39/4 درصد مذكر و 56/1 درصد مؤنث) با سن متوسط 60 سال تحت بررسي قرار گرفتند. يافته ها. درد اپيگاستر (40 درصد)، يرقان (39/4 درصد)، و خارش (38/1 درصد) عمده ترين انديكاسيونها بودند. ورود به كلدوك در486 بيمار (77/6 درصد) با اسفنگتروتومي معمولي از وراي گايدواير انجام شد. پره كات در 65 بيمار (10/6 درصد) انجام گرديد كه ميزان موفقيت 93/8 درصد (61 مورد) بوده عوارض، از جمله پارگي ناشي از آن، 7/7 درصد بود. شايعترين يافته هاي تشخيصي سنگ(هاي) كلدوك در 322 مورد (51/4 درصد) و بدخيمي هاي صفراوي – پانكراسي در 114 بيمار (18/2 درصد) بودند. هيچكدام از تستهاي كبدي (شامل ALT، ALP و بيليروبين) پيش بيني كننده يافته هاي ERCP نبودند. بيشترين مطابقت اقدامات تصويربرداري در مقايسه با يافته هاي ERCP در مورد سنگ ها (75 درصد) و كمترين آن براي تومورها (11/1 درصد) تعيين شد. استنت فلزي در 15 مورد (2/4 درصد) و در بيماران با احتمال زندگي بيش از شش ماه تعبيه شد. عوارض در 29 مورد (4/6 درصد) اتفاق افتاده و شامل پارگي دوازدهه (0/8 درصد)، پانكراتيت (1/6 درصد) و خونريزي (1/2 درصد) بودند. 0/4 درصد بيماران فوت نمودند. ميزان موفقيت كلي 98 درصد بدست آمد. نتيجه گيري: اگرچه هيچ يافتۀ آزمايشگاهي يا تصويري بتنهايي نمي تواند نتايج وعوارض ERCP را بطور دقيق پيش بيني نمايد، ولي با دقت كافي در انتخاب بيمار، استفاده مناسب از تجهيزات در دسترس و تكنيك هاي مناسب در هر بيمار، اين اقدام ميتواند بي خطر، با عوارض كمتر و با ميزان موفقيت بالايي همراه باشد.