بررسي و مدل يابي يادگيري الكترونيكي و راهبردهاي يادگيري خودتنظيم دانشجويان دانشگاه مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه يادگيري الكترونيكي و راهبردهاي يادگيري خودتنظيم دانشجويان دانشگاه مازندران بود. پژوهش از نظر روش توصيفي و روش تحليل از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش حاضرشامل تمام دانشجويان دانشگاه مازندران در سال تحصيلي 14001399 است. كه تعداد 1300 نفر تشكيل ميدادند. حجم نمونه براساس جدول كرجسي و مورگان تعداد 373 نفر تعيين گرديد. روش نمونه‌گيري، تصادفي مبتني بر پيمايش الكترونيكي بود. جهت جمع‌آوري داده‌ها از دو پرسشنامه استفاده گرديد: پرسشنامه وان براي سنجش قابليت‌ها و كاربست سيستم مديريت يادگيري كه روايي آن تاييد و پايايي آن براساس روش آلفاي كرونباخ 85/0 بوده است و همچنين پرسشنامه راهبردهاي يادگيري خودتنظيم و باورهاي انگيزشي (MSLQ) پينتريج و دي گروت (1990). روايي پرسشنامه تاييد شده و پايايي آنها با روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 97/0 و 91/0 به دست آمد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار AMOS24 ترسيم و برازش داده شد.نتايج ضريب همبستگي پژوهش نشان داد كه قابليت‌هاي سيستم مديريت يادگيري با باورهاي انگيزشي و راهبردهاي يادگيري خودتنظيم (راهبردهاي شناختي و فراشناختي) رابطه مثبت و معنادار دارد. تمامي ابعاد در نظر گرفته شده براي دو متغير قابليت‌هاي يادگيري الكترونيكي و راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي داراي بار عاملي معنادار بوده (05/0 gt;P، 96/1 lt;t) و نشان از روايي سازه و تاييد بخش اندازه‌گيري مدل مورد نظر است. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه يادگيري الكترونيكي موجب افزايش راهبردهاي يادگيري خودتنظيم در بين دانشجويان مي‌گردد و همچنين نگرش مثبت دانشجويان نسبت به يادگيري الكترونيكي به آنها كمك خواهد كرد تا فنون خودتنظيمي بيشتري را در يادگيري به كار گيرند و در نهايت پيشرفت و موفقيت بيشتري را به دست آورند.