تحليل عاملي تأييدي رهبري دوسو توان مديران دانشگاهي در آموزش عالي

هدف پژوهش حاضر، تحليل عاملي مدل تأييدي رهبري دوسو توان مديران دانشگاهي در آموزش عالي بود. روش پژوهش از نوع آميخته اكتشافي (كيفيكمي) بود. جامعه‌ي آماري پژوهش در بخش كيفي را خبرگان حوزه‌ي آموزش عالي و در بخش كمي اعضاي هيئت علمي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران (N=4794) تشكيل مي‌دادند. در بخش كيفي با روش نمونه‌گيري نظري با 11 خبره آموزش عالي و در بخش كمي تعداد 360 نفر با استفاده از روش نمونهگيري مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش كيفي مصاحبه نيمه سارختاريافته بود و براي تحليل مصاحبه‌ها از روش تحليل محتوا و در بخش كمي پرسشنامه محقق ساخته رهبري دوسو توان بود كه روايي محتوايي آن بر اساس نظرات صاحبنظران تأييد و جهت بررسي پايايي از آلفاي كرونباخ استفاده شد (712/0954/0). داده‌ها توسط نرم‌افزار Spssو Lisrel مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با استفاده از تكنيك‌هاي مدل‌سازي معادلات ساختاريافته و تحليل عاملي تأييدي الگوي طراحي شده مورد تأييد و اعتبار آن مورد سنجش قرار گرفت. الگوي رهبري دوسو توان در قالب 5 مؤلفه و 28 متغير اندازه‌پذير ارائه گرديد كه شامل توانمندي‌هاي فردي، اخلاقمداري و خدمت‌گزاري، رهبري جامع، رهبري ارتباط جمعي، هماهنگي و انعطاف‌پذيري و عوامل مؤثر بر رهبري دوسو توان بودند. نتايج تحليل عاملي تأييدي نشان داد كه مؤلفه‌هاي شناسايي شده داراي بار عاملي معني‌دار و نشان از برازش مطلوب و مناسب دارند.