مقايسه رفتارهاي تغذيه‌اي شيرخواران نارس 6 ماهه اصلاح‌شده و شيرخواران طبيعي شهر زاهدان

زمينه و هدف اين مطالعه به بررسي و مقايسه رفتارها و مشكلات تغذيه‌اي شيرخواران طبيعي و شيرخواران نارس 6 ماهه اصلاح شده  مي‌پردازد.روش بررسي مطالعه از نوع مشاهده‌اي مقطعي (توصيفي و تحليلي) و نمونه‌گيري به صورت احتمالي خوشه‌اي يك‌مرحله‌اي از جامعه دردسترس به شكل تمام‌شمار بوده است. رفتار‌هاي تغذيه‌اي نود شيرخوار مشتمل بر شصت شيرخوار طبيعي و سي شيرخوار نارس از طريق مصاحبه با والدين توسط آسيب‌شناس گفتار و زبان بررسي و در پرسش‌نامه ثبت شد. اطلاعات اين پرسش‌نامه شامل رفتار‌هاي تغذيه‌اي، مشكلات حين تغذيه، بازه زماني تغذيه، ميزان وزن‌گيري شيرخوار در بازه‌هاي زماني 2، 4 و 6‌ماهگي براي شروع تغذيه مكمل بود. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. در تمام تحقيق، مقدار P كمتر از 5 درصد به عنوان سطح معناداري در نظر گرفته شد.يافته‌ها يافته ها نشان داد كه دو گروه مورد‌مطالعه از نظر نمره ميانگين رفتار تغذيه‌اي ( 0.001=P)، مشكلات تغذيه‌اي (0.047=P) و وزن‌گيري (0.001 P) تفاوت معناداري داشتند. در حالي كه از نظر مدت‌زمان تغذيه (0.53=P) و فاصله بين دو تغذيه متوالي (0.1=P) تفاوت معناداري نداشتند. از بين نود شيرخوار مورد‌مطالعه بيش از 80 درصد آن‌ها‌، تغذيه به شكل پوره را در گروه سني 4 تا 6‌ماهگي شروع كردند.نتيجه‌گيري شيرخوران نارس در مقايسه با شيرخوران طبيعي مشكلات تغذيه‌اي بيشتر و وزن‌گيري كمتري دارند. توصيه مي‌شود آسيب‌شناس گفتار و زبان به ارزيابي و مداخله مناسب مهارت‌هاي دهاني و تغذيه نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بپردازد.