شناسايي عوامل تأثيرگذار بر بروز خطاهاي دارويي پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز

زمينه و هدف: خطاهاي دارويي يكي از علل عمده آسيب به بيماران به هنگام دريافت خدمات درماني مي‌باشد. اين مطالعه با هدف شناسايي علل تأثيرگذار بر بروز خطاهاي دارويي پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد. روش‌پژوهش: اين مطالعه از نوع توصيفيتحليلي به‌صورت مقطعي در سال 1399 انجام پذيرفت. 340 پرستار از 10 بيمارستان آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شيراز به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي t، آنووا و ضريب همبستگي پيرسون با بهره‌گيري از نرم‌افزار SPSS 23 تحليل گرديد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، عوامل انساني مهمترين عامل تأثيرگذار در وقوع خطاي دارويي بوده است. مهمترين علت خطاهاي دارويي در حيطه‌هاي عوامل انساني، مديريتي و محيطي به ترتيب شامل خستگي ناشي از بار كاري (1/16 ± 3/13)، شيوه نظارت و سرپرستي بخش (0/98 ± 3/06) و تراكم زياد كارها (1/19 ± 3/00) بود. بين عوامل انساني با متغيرهاي سن (0/024p = )، جنسيت (0/013p = )، رابطه استخدامي (0/016p = ) و وضعيت تأهل (0/027p = )، و بين عوامل مديريتي با متغيرهاي رابطه استخدامي (0/034p = ) و تعداد بيمار تحت نظر (0/011p = ) ارتباط آماري معني‌داري مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به مهمترين علل تاثيرگذار در بروز خطاهاي دارويي شامل خستگي ناشي از بار كاري، شيوه نظارت و سرپرستي، و تراكم زياد كارها، به‌كارگيري راهكارهاي كاهش خستگي ناشي از بار و تراكم كاري نظير برقراري تعادل در شيفت‌هاي كاري پرستاران و همچنين برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي نحوه نظارت و سرپرستي بخش به‌منظور ارتقاء سطح توانمندي‌هاي مديريتي پرستاران پيشنهاد مي‌گردد.